بررسی عوارض زردی و عوامل مستعد کننده آن در نوزادان

زردی نوزادی از شایعترین بیماری های دوران نوزادی می باشد که علیرغم اهمیت عوارض زردی، تخمین قابل اعتمادی از فراوانی عوارض حاد و مزمن نوزادان دچار زردی و علل مستعد کننده آن در جامعه ما در دسترس نمی باشد لذا این مطالعه به منظور بررسی عوارض زردی نوزادی و عوامل مستعد کننده آن انجام شد.
این مطالعه مقطعی از اول مهر ماه سال 1382 تا مهر ماه 1392، بر روی 1069 نوزادان ترم زرد مراجعه کننده به بیمارستان قائم (عج) مشهد که بیلی روبین بالای mg/dl 20 داشتند، انجام شد. ابتدا از نوزادان شرح حال، معاینه و آزمایشات لازم انجام گردید. سپس در شش ماهگی و یک سالگی بر اساس تست دنور 2 از نظر وضعیت تکاملی پیگیری شدند. نوزادان براساس بروز عارضه(کرنیکتروس حاد، کرنیکتروس مزمن، اختلال تکاملی و یا اختلال شنوایی) و بدون عارضه تقسیم گردیدند و سپس فاکتورهای مستعد کننده بروز این عوارض بررسی گردید.
از 1069 نوزاد زرد، 143 (13/37%) نوزاد دچار عوارض شدند. دو گروه نوزادان دارا و فاقد عارضه از نظر سن، جنس و سن مادر تفاوت آماری معنی داری نداشتند اما از نظر نوع درمان و میانگین بیلی روبین توتال سرم (27در مقابلmg/dl 32) تفاوت معنی داری داشتند (0/05 p<). عوامل مستعد کننده نوزادان دچار عارضه شامل: علل ناشناخته(30%)،(ABO (%18)، RH (%14/8)، G6PDD (%12/6 و سپسیس(3/3%) بود.
نتایج مطالعه نشان داد که شایعترین عوامل مساعد کننده عوارض زردی پس از علل ناشناخته، ناسازگاری گروه خونی و Rh و کمبودG6Pd می باشد.