بررسی تاثیر افزودن ذرات نانوهیدروکسی آپاتیت و نانو زینک اکساید بر استحکام باند برشی براکت های فلزی باند شده با سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید

استفاده از مواد آزادکننده فلوراید جهت باندینگ براکت های ارتودنسی که می تواند سبب کاهش ریسک پوسیدگی در اطراف این براکت ها شود، زمانی قابل توجیه است که استحکام باند برشی قابل قبولی داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر افزودن ذرات نانوزینک اکساید (NZnO) و نانوهیدروکسی آپاتیت (NHA)بر استحکام باند برشی سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید (RMGI) و مقایسه آن با کامپوزیت نوری ارتودنتیک می باشد.
در این مطالعه تجربی از هشتاد دندان پره مولر انسان استفاده شد. نمونه ها به طور تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند: گروه1: کامپوزیت Transbond XT (گروه کنترل)، گروه2: سمان (RMGI (Fuji II LC و در گروه 3 و4 به ترتیب مقادیر 5% و 2%، NHA وNZnO به سمان RMGI افزوده شد.پس از باندینگ براکت ها به سطح مینای اچ شده، استحکام باند برشی محاسبه گردید. میزان ادهزیو باقیمانده بر سطح مینا بر اساس مقیاس(Adhesive Remnant Index (ARIتعیین شد. از آزمون های آماریOne-way ANOVA و Kruskal-Wallis جهت آنالیز داده ها استفاده شد.
نتایج حاصل از آنالیز One-way ANOVA نشان داد که تفاوت آماری معناداری از لحاظ میزان استحکام باند بین چهار گروه وجود ندارد. (075/ 0=p)، میانگین استحکام باند در گروه 1-4 به ترتیب 61/ 4±43/ 15،34 /4±95/ 14، 65/ 3±97/ 17و 59/ 3±08/ 17بود. بر اساس آنالیز Kruskal-Wallis تفاوت آماری معناداری در مقیاس ARI بین چهار گروه وجود نداشت. (413/ 0=p) تمامی گروه ها استحکام باند برشی مشابهی داشتند و افزودن ذرات NZnO وNHA هیچ گونه تاثیر منفی بر استحکام باند برشی سمان RMGI نداشت. در تمامی گروه ها پس از شکست باند کمتر از نیمی از ادهزیو روی مینا باقی ماند.