اثر محلول پاشی پوتریسین و اسپرمین بر افزایش عمر گلجایی آلسترومریا رقم  سوکاری'

به منظور بررسی اثر محلول پاشی قبل و پس از برداشت پلی آمین ها بر افزایش عمر گلجایی آلسترومریا رقم ‘سوکاری’ (Alstroemeriaaurantica cv.Sukari)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو نوع پلی آمین (پوتریسین و اسپرمین) در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 20 میلی گرم در لیتر) انجام گرفت. تیمار 20 میلی گرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین عمر گلجایی را به ترتیب 19 و 22 روز، و تیمار 10 میلی گرم به ترتیب 14 و 18 روز افزایش دادند. تیمار پوتریسین و اسپرمین در هر سه مرحله نمونه برداری اثر معناداری بر شاخص کلروفیل برگ داشت. در مرحله اول، نمونه برداری غلظت 20 میلی گرم در لیتر پوتریسین و غلظت 10 و 20 میلی گرم در لیتر اسپرمین اثر معناداری بر وزن تر و خشک داشت. غلظت های 10 و 20 میلی گرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین به طور معناداری فعالیت آنزیم کاتالاز را در مراحل اول و دوم نمونه برداری افزایش داد و اثر اسپرمین بیشتر از پوتریسین بود. تیمار 20 میلی گرم در لیتر اسپرمین به افزایش فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز منجر شد و فعالیت آن را تا مرحله سوم نمونه برداری افزایش داد. پوتریسین و اسپرمین به طور معناداری سبب کاهش فعالیت آنزیم کلروفیلاز برگ و پکنیناز و فنل اکسیداز گل آلسترومریا شد و بهترین تیمار، 20 گرم در لیتر اسپرمین بود. تیمارهای 10 و 20 میلی گرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین اثر معناداری بر افزایش مقاومت غشایی گلبرگ در مراحل اول و دوم نمونه برداری داشت. براساس نتایج تحقیق حاضر، اسپرمین 20 میلی گرم در لیتر و پوتریسین 10 میلی گرم در لیتر بیشترین تاثیر را در افزایش عمر گلجایی و کاهش پیری گل های آلسترومریا داشتند. اسپرمین در افزایش عمر گلجایی آلسترومریا موثرتر از پوتریسین بود.