بررسی ارتباط علائم بالینی با یافته های مانومتریک در زنان مبتلا به یبوست عملکردی

یبوست عملکردی یکی از انواع یبوست است و مهمترین روش تشخیصی بالینی آن، معیار رم III می باشد. ابزارهای بیوفیزیولوژیک چون مانومتری آنورکتال نیز به عنوان ابزار تشخیصی یبوست، مورد استفاده قرار می گیرد. مسائلی چون تحمیل هزینه، دسترسی مشکل، نیاز به دانش تخصصی و عدم پذیرش راحت بیمار، استفاده از آن را با مشکلاتی روبرو کرده است.استفاده از معیار رم III می تواند راه آسانتر و در دسترس تر نسبت به روش های دیگر تشخیصی چون مانومتری باشد و همچنین فیزیوتراپیست ها نیز می توانند از آن جهت ارزیابی بیماران مبتلا به یبوست استفاده کنند.از این سو این مطالعه با هدف بررسی ارتباط علائم بالینی فرد بر مبنای معیار رم III با یافته های مانومتری در زنان مبتلا به یبوست عملکردی انجام گرفت.
35 بیمار خانم با میانگین سنی 24/10 ±51/38 سال و با مشکل یبوست عملکردی با تشخیص پزشک متخصص گوارش در این مطالعه شرکت کردند و پس از تکمیل اطلاعات زمینه ای،فرم مربوط به معیار رم III، تحت ارزیابی بالینی و مانومتری قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS ویراست 22 و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شد.
نتایج بیانگر رابطه معنی دار منفی بین شدت معیار رم III و فشار آنال فوقانی در حین انقباض و push، فشار استراحت رکتوم و آنال فوقانی با میزان بی اختیاری مدفوع و گاز، فشار رکتوم حین انقباض با تعداد زایمان و امتیاز کلی علائم معیار رم III با قدرت و استقامت عضلات کف لگن حین معاینه بود. همچنین رابطه معنی دار مثبت بین فشار آنال تحتانی حین push و تون استراحت مقعد دیده شد(05/0P<).
بر اساس مطالعه حاضر، برای ارزیابی بالینی بیماران مبتلا به یبوست عملکردی، استفاده از معیار رم III و شاخص های مربوط به معاینه دستی مانند قدرت و استقامت عضلات کف لگن، به عنوان روش های غیر تهاجمی،کم هزینه و به خصوص برای همکاران فیزیوتراپیست جهت ارزیابی بالینی پیشنهاد می شود. هر چند جهت دستیابی به تشخیص دقیق، علاوه بر روش های فوق، استفاده از مانومتری توصیه می شود.