اثرمصرف مزمن ذرات نانونقره بر غده تیروئید و روند بارداری در رت

نانوفناوری از علومی است که باوجود کاربردهای وسیع، دارای معایبی می باشد که استفاده از آن را با چالش روبرو کرده است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیرمصرف مزمن ذرات نانو نقره بر غده تیروئید و روند بارداری در رت انجام شد.
در این مطالعه تجربی، 14 سر رت باردار در 2 گروه 5 و 9تایی (کنترل و تجربی) قرار گرفتند. گروه تجربی نانونقره را با غلظت ثابت ppm16 به روش گاواژ در مدت 30 روز دریافت کردند. سپس میزان هورمون های تیروئیدی، یک هفته پس از زایمان به روش Elisa تعیین و غده تیروئید از نظر پاتولوژیک بررسی شد. اطلاعات با استفاده از آزمون من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، p<0.05 در نظر گرفته شد.
در این مطالعه، افزایش معنی داری در T4 گروه تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. اما T3 و TSH اختلاف معنی داری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد. همچنین در بررسی های پاتولوژیکی، اثری از ضایعات ناشی از مواجهه با نانونقره مشاهده نگردید. در این مطالعه شواهدی مبنی بر اختلال در روند بارداری توسط نانو نقره دیده نشد و تمامی نوزادان سالم به دنیا آمدند.
طبق نتایج این مطالعه، احتمالا نانونقره تجمع یافته در بافت تیروئید کمتر از حدی بوده است که بتواند آثار هیستوپاتولوژیک برجای بگذارد. همچنین نانونقره باعث عوارض نامطلوب در روند حاملگی نشده است. بنابراین، افزایش هورمون T4 گروه تجربی نسبت به گروه کنترل احتمالا ناشی از اختلال در روند دیدیناسیون T4 می باشد.