مقایسه سلامت روانی مردان سالمند در سه گروه ورزشکار، فعال و غیرفعال

هدف پژوهش حاضر مقایسه سلامت روانی و خرده مقیاس های آن بین مردان سالمند ورزشکار، فعال و غیرفعال بود. بدین منظور 150 نفر از مردان سالمند در قالب سه گروه ورزشکار، فعال و غیرفعال انتخاب و اقدام به تکمیل پرسشنامه های مربوطه نمودند.
این پژوهش از نوع همبستگی است و برای سنجش سلامت روان آزمودنی ها از پرسشنامه سلامت روانی 28GHQ- استفاده گردید. همچنین برای گمارش افراد سالمند به دو گروه فعال و غیر فعال از دو پرسشنامه فعالیت جسمانی یال و پرسشنامه میزان فعالیت بدنی بک استفاده گردید و گروه ورزشکار نیز به طور جداگانه از بازیکنان بالای60 سال تیمهای پیشکسوتان رشته ورزشی فوتبال شهر تهران انتخاب و مورد سنجش قرار گرفتند. برای مقایسه میانگین گروه ها از تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد.
نتایج این تحقیق نشان داد که سلامت روانی و دو خرده مقیاس اضطراب و کارکرد اجتماعی و همچنین میزان فعالیت بدنی هر سه گروه نسبت به یکدیگر تفاوت معنی دار آماری دارند (01/0>P)، اما دو خرده مقیاس علائم جسمانی و افسردگی، بین گروه فعال و گروه ورزشکار با گروه غیرفعال تفاوت معنی داری را نشان داد(01/0P<) ولی بین گروه ورزشکار و فعال، اختلاف مذکور معنی دار نبود.
با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می توان چنین نتیجه گرفت که برنامه های حرکتی و ورزشی متناسب با ویژگی های ساختاری و روانشناختی سالمندان، علاوه بر تامین سلامت جسمانی، فرد سالمند را از لحاظ روانی برای زندگی هرچه بهتر و سالمتر آماده می سازد.