«میزان افسردگی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مقیم سرا: یک مطالعه غربالگری در خرم آباد»

هدف از مقاله حاضر، بررسی وضعیت افسردگی در میان سالمندان مقیم آسایشگاه صدیق شهر خرم آباد و عوامل مرتبط با ان می باشد این مطالعه یک مطالعه توصیفی-تحلیلی بود. واحد نمونه گیری، سالمندان مقیم سرای سالمندان صدیق شهر خرم آباد در محدوده سنی 58 تا 92 سال در سال 1392 بودند که از آن میان سالمندان 60 سال به بالا به روش سرشماری انتخاب شدند. وضعیت افسردگی در آنها با مقیاس 15 سوالی افسردگی سالمندان که برای سالمندان ایران استاندارد شده، مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت سنجش ارتباط بین افسردگی و فاکتورهای جمعیت شناختی از آزمون تی مستقل و تست دقیق فیشر با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده شد.
در مطالعه ما 36% افراد فاقد افسردگی و 64% درجاتی از افسردگی را نشان دادند. از میان افراد افسرده 2/ 28% افسردگی خفیف، 2/ 19% افسردگی متوسط و 6/ 16% افسردگی شدید داشتند. بین افسردگی در سالمندان و سن و سطح تحصیلات رابطه آماری معنی داری مشاهده شد. به طوریکه با افزایش سن، شیوع افسردگی کاهش می یافت(000/ 0>P) و با افزایش سطح تحصیلات شیوع افسردگی کمتر مشاهده شد (01/ 0>p). بین شیوع افسردگی و سایر متغیرهای جمعیت شناختی رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد.
با توجه به شیوع بالای افسردگی در جمعیت سالمندان مقیم آسایشگاه ها، بررسی و غربالگری سالمندان مقیم سرا به ویژه سالمندان جوانتر و دارای سطح تحصیلات پایین تر، از نظر ابتلای افسردگی ضروری به نظر می رسد.