ارتباط صفات فیزیولوژیک و فنولوژیک با عملکرد و اجزای عملکرد دانه ژنوتیپ های تریتیکاله در منطقه گنبدکاووس

این بررسی به منظور تعیین صفات فنولوژیک و فیزیولوژیک موثر بر افزایش عملکرد دانه و صفات وابسته به آن در 13 ژنوتیپ تریتیکاله شامل ET-79-3،ET-79-4، ET-79-17،ET-82-8، ET-82-15، ET-82-16، ET-83-20، ET-84-5، ET-84-8، ET-84-15، ET-85-7، ET-85-9 و JUANILO 92 در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبدکاووس در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 88 -1387 اجرا شد. تجزیه واریانس داده ها حاکی از وجود اختلاف بین ژنوتیپ ها از نظر ارتفاع گیاه، طول سنبله، تعداد روز تا سنبله دهی، تعداد روز تا رسیدن فیزیولوژیکی، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبلچه بارور در سنبله، شاخص برداشت، متوسط سرعت پر شدن دانه، تعداد دانه در متر مربع بود. از لحاظ صفات طول دوره پر شدن دانه، تعداد دانه در سنبلچه بارور، عملکرد کاه و عملکرد بیولوژیک اختلاف معنی داری وجود نداشت. ژنوتیپ های ET-82-15 و JUANILO 92 به ترتیب بالاترین و پایین ترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک، طول دوره پر شدن دانه، سرعت پر شدن دانه، وزن هزار دانه و شاخص برداشت همبستگی مثبت و معنی داری نشان داد. به طورکلی ژنوتیپ های ET-82-15 و ET-84-5 را می توان در شرایط آب و هوایی گنبدکاووس و مناطق نیمه خشک مشابه برای توسعه کشت معرفی کرد.