عملکرد مراتع با استفاده از رویکردهای میدانی و سنجش از دور (مطالعه موردی: مراتع استپی و نیمه استپی جنوب و غرب اصفهان)

ارزیابی ساختار و عملکرد پیش نیاز مدیریت صحیح اکوسیستم های مرتعی می باشد و می تواند در تشخیص میزان تخریب و انتخاب روش مناسب مدیریتی به مرتع داران کمک کند. این مطالعه با هدف ارزیابی عملکرد مراتع استپی و نیمه استپی استان اصفهان با استفاده از رویکردهای میدانی و دورسنجی انجام شد. در این تحقیق با استفاده از روش زمینی تجزیه و تحلیل عملکرد چشم انداز ((LFA و شاخص دورسنجی نشت (LI) 50 زیرحوزه با عملکرد بالا و در معرض تخریب شناسایی شد. بدین منظور در منطقه استپی جنوب اصفهان در شهرستان شهرضا تعداد 15 سایت در مراتع با وضعیت خیلی ضعیف و در مراتع نیمه استپی غرب اصفهان در منطقه آغچه- شهرستان فریدن تعداد 21 سایت در مراتع ضعیف، خیلی ضعیف و متوسط انتخاب و طبق دستورالعمل روش LFA امتیازدهی شد. برای زیرحوزه های رستری تهیه شده شاخص متریک LI برآورد گردید. همچنین برای مناطق مطالعاتی نقشه DEM و شاخص های طیفی NDVI و SAVI از تصاویر لندست TM سال 2009 استخراج شد. نتایج نشان داد که در هر دو منطقه مطالعاتی رابطه خطی مثبت معنی داری (05/0P<) بین شاخص های LFA با شاخص های NDVI و SAVI وجود دارد. همچنین همبستگی منفی معنی داری در سطح 5 درصد بین عملکرد حاصل از شاخص LI و شاخص های LFA وجود داشت. از این رو با توجه به وسعت مراتع خشک و نیمه خشک کشور، می توان از این شاخص ها برای ارزیابی عملکرد این عرصه ها و اولویت بندی زیرحوزه ها برای استفاده از برنامه های پایش به منظور حفاظت عرصه های طبیعی استفاده کرد.