بررسی روند تغییرات علل خارج کردن دندان های دائمی در یک جمعیت ایرانی

با توجه به افزایش شیوع و عوارض شناخته شده ی خارج کردن دندان های دائمی در کشور، به منظور بررسی روند تغییرات علل خارج کردن دندان در بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، درمانگاه های بهفر و قاضی طباطبایی در طی 13 سال این مطالعه انجام شد.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی اطلاعات دموگرافیک بیماران سابقه مصرف سیگار، زمان آخرین مراجعه به دندانپزشک و سابقه خارج کردن دندان، تعداد و علت خارج کردن دندان های بیماران مراجعه کننده به مراکز مورد بررسی را به مدت 6 ماه در دو بازه زمانی 78-1377 بر روی 1800 نفر شامل 1143 مرد و 657 نفر زن و 90-1389 بر روی 1382 نفر شامل 673 نفر مرد و 709 نفر زن ثبت شد. جهت تحلیل یافته ها از آزمون های آماری Chi-square و Logistic Regression استفاده شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که میزان خارج کردن دندان به دلایل بیماری پریودنتال و پیش پروتزی نسبت به 13 سال گذشته کاهش یافته است، این در حالی است که میزان خارج کردن دندان به دلایل پوسیدگی و ارتودنسی در طی این مدت تغییر نکرده است.به نظر می رسد دلایل ارتودنسی به عنوان مهمترین علت خارج کردن دندان در افراد زیر 21 سال جایگزین پوسیدگی در این گروه سنی شده است.
عدم تغییر شیوع پوسیدگی و باقی ماندن آن به عنوان مهمترین علت از دست رفتن دندان در افراد بالای 21 سال پس ازگذشت 13 سال، نشان از عدم وجود سیستم کارآمد در پیشگیری از بیماری های دهان و دندان در کشور است.