کاهش آثار زیست محیطی پساب قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با استفاده از فناوری بیوفلوک

قزل آلای رنگین کمان یکی از گونه های اصلی تولید آبزیان کشور است. پساب های غنی از مواد آلی حوضچه های پرورشی این نوع ماهی وارد محیط و سبب تغییر در اکوسیستم های طبیعی می شود. با فناوری بیوفلوک و متعادل کردن نسبت کربن به نیتروژن، می توان به کمک میکروارگانیسم های هتروتروف مواد دفعی آبزی را تجزیه و از آلودگی های زیست محیطی جلوگیری کرد. در این مطالعه تولید بیوفلوک برای تبدیل فضولات و کاهش آلودگی، بررسی شد. چهار تیمار مختلف شامل تیمارهای شاهد (بدون منبع کربنی)، ملاس، شکر و ترکیب ملاس و شکر (به نسبت مساوی) هر کدام با سه تکرار طراحی شد. میزان 200 گرم فضولات ماهی قزل آلای رنگین کمان به همراه 6 لیتر از آب خروجی استخرهای پرورشی به داخل زوک های شیشه ای 6 لیتری منتقل شد. سپس زوک ها در محلی با دمای ثابت (C25) و هوادهی مداوم قرار داده شدند. سپس با اندازه گیری ترکیبات نیتروژنی فضولات، مقادیر لازم از کربوهیدرات ها محاسبه و به تیمارها اضافه شدند. طول مدت مطالعه 72 ساعت بود و طی آن ترکیبات نیتروژنی به همراه pH تیمارهای مختلف روزانه اندازه گیری و ثبت شد. نتایج نشان داد که در تیمار شاهد ترکیبات نیتروژنی به شکل نهایی نیترات تجمع می یابد که میزان آن از نظر آماری با سایر تیمارها اختلاف معنادار داشت (05/0P<). همچنین، در سایر تیمارها، نیترات توسط باکتری های هتروتروف جذب و به بیوفلوک تبدیل شد. بر اساس این نتایج می توان نتیجه گرفت که در فناوری بیوفلوک با تبدیل ترکیبات نیتروژنی به بیوفلوک و خارج کردن آن از محیط، آلودگی ترکیبات نیتروژنی پساب ها به صورت چشمگیری کاهش پیدا می کند.