بررسی عوامل خطرساز مشکلات صوتی در معلمان مقطع ابتدایی شهر سمنان

با توجه به این که مشکلات صوتی در معلمان ممکن است نه تنها بر روابط اجتماعی و عاطفی بلکه بر کیفیت آموزشی و شغل آنان تاثیر بگذارد، این مطالعه به مقایسه عوامل خطرساز مشکلات صوتی بین معلمان دارای و فاقد مشکلات صوتی می پردازد.
در پژوهش حاضر 243 پرسش نامه بین معلمان ابتدایی سمنان توزیع شد که بر اساس بخش شکایات صوتی آن، معلمان به دو گروه دارای مشکل صوتی و فاقد مشکل صوتی تقسیم شدند. در این مطالعه با استفاده از آزمون های کای دو، دقیق فیشر، رگرسیون لجستیک ساده و چندگانه به مقایسه عوامل خطرساز مرتبط با مشخصات فردی، ویژگی های شغلی، عادات زندگی و اطلاعات پزشکی در دو گروه پرداخته شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که جنس، وضعیت تاهل، سابقه کار، بلندی صدا، گرد و غبار در کلاس، مصرف دارو، ریفلاکس مروی، اضطراب، آلرژی، سابقه جراحی حنجره و مشکلات هورمونی بر ابتلای معلمان به مشکلات صوتی موثر می باشند (P<0.05). آزمون رگرسیون لجستیک چندگانه نیز نشان داد 3 عامل عادت به بلند صحبت کردن، اضطراب و آلرژی بیش ترین اهمیت را در ابتلا به مشکلات صوتی دارند به طوری که خطر ابتلا به مشکل صوتی را به ترتیب 4، 3 و 3 برابر افزایش می دهند.
عادت به بلند صحبت کردن، اضطراب و آلرژی از جمله مهم ترین عوامل خطر ابتلا به مشکل صوتی در معلمان می باشند که لازم است معلمان، مسولین آموزش و پرورش و گفتاردرمانان به آن توجه نمایند.