نقش تعدیل کننده سرمایه روان شناختی در رابطه تعارض کار -خانواده با فرسودگی هیجانی

این پژوهش با هدف بررسی نقش تعدیل کننده سرمایه روان شناختی در رابطه تعارض کار- خانواده با فرسودگی هیجانی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش، کارکنان سازمان تامین اجتماعی استان اصفهان بودند که از میان آن ها 309 نفر به شیوه سهمیه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تعارض کار-خانواده (نیت میر و هم کاران)، پرسشنامه فرسودگی هیجانی (مولکی و هم کاران) و پرسشنامه سرمایه روان شناختی (مک گی) بودند. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی بررسی شد. نتایج نشان داد که تعارض کار-خانواده با خوش بینی دارای رابطه منفی و معنادار و تعارض خانواده- کار نیز با خودکارآمدی، امیدواری و خوش بینی دارای رابطه منفی و معنادار بود. هم چنین تعارض کار-خانواده و تعارض خانواده-کار با فرسودگی هیجانی دارای رابطه مثبت و معنادار بودند. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که امیدواری و خوش بینی قادر به تعدیل رابطه تعارض خانواده-کار با فرسودگی هیجانی و تاب آوری قادر به تعدیل رابطه تعارض خانواده-کار و تعارض کار-خانواده با فرسودگی هیجانی است. درباره تلویحات نظری نقش تعدیل کنندگی مولفه های سرمایه روان شناختی در رابطه تعارض کار- خانواده با فرسودگی هیجانی در پایان بحث شده است.