اثر دست ورزی مبدا و مقصد بر سرعت فتوسنتز و عملکرد دانه آفتابگردان (Helianthus annuus L.)

به منظور بررسی اثر حذف برگ و دانه بر سرعت فتوسنتز و عملکرد دانه آفتابگردان، آزمایشی در سال 1391 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز اجرا گردید. تیمارها شامل حذف برگ (صفر، 50 و 75 درصد) در مرحله ظهور طبق و حذف دانه (صفر، نصف دانه های کناری و نصف دانه های مرکزی) در زمان گرده افشانی بود. تیمارهای حذف برگ 50 و 75 درصد، باعث کاهش معنی دار وزن هزار دانه، تعداد دانه و عملکرد دانه گردیدند. به نظر می رسد هر چند با کاهش برگ، سرعت فتوسنتز در برگ های باقی مانده افزایش یافت، اما به طور کلی قادر به جبران خسارت مربوط به کاهش برگ نبود. بیشترین کاهش عملکرد دانه در تیمار 75 درصد حذف برگ و نصف دانه های کناری (64/ 49 درصد) در مقایسه با شاهد مشاهده شد. با توجه به نتایج این پژوهش می توان اظهار داشت که در آفتابگردان غالبیت با محدودیت مبدا می باشد.