بررسی اهمیت رفتارهای حمایتی ارائه مراقبت پایان زندگی به کودکان در حال مرگ از دیدگاه پرستاران

کاهش مرگ و میر و بقاء طولانی مدت کودکان مبتلا به بیماری های مهلک سبب افزایش نیازهای مراقبت پایان زندگی آنان شده است. پرستاران همواره درصدد افزایش کیفیت مراقبت پایان زندگی بوده اند. شناسایی چالش های موجود و جستجوی رفتارهای حمایتی اساس ارائه مراقبت پایان زندگی مطلوب میباشد. این مطالعه با هدف بررسی اهمیت رفتارهای حمایتی ارائه مراقبت پایان زندگی به کودکان در حال مرگ از دیدگاه پرستاران در بخشهای کودکان بیمارستانهای شهر کرمان انجام شد.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی 151 نفر از پرسنل پرستاری به روش نمونه گیری در دسترس شرکت داده شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد ((NSCCNR-EOL حاوی 29 گویه که با توجه به فرهنگ ایرانی اسلامی تغییراتی در آن لحاظ گردید انجام و توسط آزمونهای t و آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند.
رفتارهای حمایتی«رعایت احترام و شان خانواده بر بالین کودک» و «وجود روحانی جهت حمایت از خانواده» به ترتیب بالاترین (5/75) و پایینترین (1/08) میانگین نمره را کسب کردند. بین میانگین کل رفتارها و داشتن تجربه مرگ افراد فامیل یا دوستان نزدیک (P=0/01) و تعداد کودکان در حال مرگ مراقبت شده (P=0/01) و همچنین بین تجربه دوره های آموزشی مرگ و مردن با اهمیت هر سه گروه رفتارها، رفتار های حمایتی مربوط به بیمار و خانواده (0/01)، رفتارهای حمایتی مربوط به ارائه دهندگان مراقبت (0/04 (و رفتارهای حمایتی سازمانی (0/03) ارتباط معناداری وجود داشت.
نتایج این مطالعه بیانگر این مسئله است که پرستاران مورد مطالعه، رفتارهایی را که بیشتر به مسائل انسانی و معنوی مرتبط است اهمیت دادند بنابراین مراقبت همه جانبه و توجه به مسائلی غیراز مشکلات جسمی بیمار نیز در خور اهمیت است که این خود از نظر علم و هنر پرستاری از اهمیت بیشتری برخوردار میباشد که میتواند برای خانواده ها نیز مفید باشد.