تاثیر تنش خشکی بر اثر ژن و قابلیت ترکیب لاین های ذرت دانه ای

در این بررسی، 36 ترکیب حاصل از تلاقی دو تستر K3653/2 (متحمل به خشکی) و K3615/1 (حساس به خشکی)) با 18 لاین براساس مدل لاین× تستر، در دو شرایط آبیاری کامل و شرایط قطع آبیاری در دوره پر شدن دانه در دو آزمایش جدا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال در ایستگاه تحقیقاتی مغان مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج برآورد اثر ژن ها با تجزیه لاین × تستر نشان داد هر دو اثر افزایشی و غالبیت در کنترل عملکرد دانه و اکثر صفات زراعی نقش داشتند. برآورد نسبت ترکیب پذیری عمومی به خصوصی نشان داد نقش واریانس غالبیت در کنترل عملکرد دانه مهم تر است. تخمین ترکیب پذیری لاین ها و تسترها به منظور شناسایی ترکیب شونده مطلوب و مفید در هر دو شرایط آبیاری کامل و تنش خشکی نشان داد که لاین ها و تسترها برای عملکرد دانه، ترکیب پذیری عمومی معنی دار و متفاوتی داشتند. در دو شرایط مختلف روند چندان مشابهی در ترکیب پذیری لاین ها مشاهده نشد. لاین های L8، L11 و L17 در شرایط آبیاری نرمال و لاین های L1، L16 و L17 در شرایط قطع آب در مرحله پرشدن دانه، از نظر عملکرد ترکیب پذیری عمومی مثبت معنی دار و بهتری داشتند. تستر K3653/2 در شرایط نرمال و تنش خشکی ترکیب پذیری عمومی مثبت و معنی دار داشت. تلاقی های L1×T1، L4×T1 و L8×T1 در شرایط نرمال و تلاقی L9×T2 در شرایط تنش از نظر عملکرد ترکیب پذیری خصوصی مثبت معنی دار داشتند.