اثر پیش تغذیه روغن دانه کتان (Linum Usitatissimum) بر حجم سکته مغزی و ارزیابی اختلالات نورولوژیکی در مدل جانوری رت

سکته مغزی سومین عامل مرگ و میر در کشورهای صنعتی بعد از بیماری قلبی – عروقی و سرطان است. با توجه به محتوای بالای مواد آنتی اکسیدانی روغن دانه کتان مانند آلفا لینولنیک اسید، لیگنان و همچنین ترکیبات فنلی مانند سکوایزولاریسیرزینول (SDG) این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین روغن دانه کتان بر کاهش میزان ضایعه اسکمیک مغزی و اختلالات عصبی- حرکتی در مدل سکته مغزی موش صحرایی انجام گرفت. در این مطالعه تجربی 35 سر موش نر از نژاد ویستار به 5 گروه تقسیم شدند این گروه ها شامل کنترل، شم و سه گروه آزمایشی بودند که دوز های 25/ 0، 50/ 0 و 75/ 0 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن روغن دانه کتان را به صورت خوراکی از طریق گاواژ به مدت 30 روز دریافت نمودند. دو گروه کنترل و شم آب مقطر دریافت کردند. دو ساعت بعد از آخرین دوز گاواژ شده هر گروه 7 تایی به منظور اندازه گیری میزان ضایعه مغزی و اختلالات عصبی-حرکتی تحت جراحی مدل انسداد شریان میانی مغز (Middle Cerebral Artery Occlusion) قرار گرفتند. انسداد شریان میانی مغز در واقع با استفاده از این مدل، سکته مغزی ایسکمیک در حیوان ایجاد می گردد که از نوع موضعی می باشد. داده های مربوط به میزان آسیب بافتی با استفاده از نرم افزارSPSS، آزمون ANOVA و ارزیابی اختلالات عصبی- حرکتی توسط آزمون Mann-Whitney تجزیه و تحلیل شدند.
میانه امتیازهای اختلالات عصبی- حرکتی با مصرف روغن دانه کتان در گروه دوز 5/ 0 و 75/ 0 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت (P<0.05). میزان ضایعه ایسکمیک مغزی در دوزهای 5/ 0 و 75/ 0 نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری داشت ولی درصد کل ضایعه مغزی در گروه کنترل در مقایسه با گروه دوز 25 /0 تفاوت معنی داری را نشان نداد. درصد میزان ضایعه ایسکمیک در ناحیه پنومبرا در گروه 75/ 0 و گروه دوز 5/ 0 نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری را نشان داد، ولی درصد میزان ضایعه در ناحیه پنومبرا در گروه کنترل در مقایسه با ناحیه پنومبرا در گروه دوز 25/ 0 تفاوت معنی داری نداشت.
یافته های این تحقیق نشان داد که روغن دانه کتان به خصوص در دوزهای 50/ 0 و 75/ 0 باعث کاهش میزان ضایعه ایسکمیک مغزی و کاهش اختلالات عصبی- حرکتی در مدل جانوری سکته مغزی می شود.