نقش ساختارهای تراکششی در جایگیری پهنه های سیلیسی طلادار در جنوب باختر سبلان، شمال باختر ایران

فلات آذربایجان دارای تنوع ریخت شناسی و انواع کانی سازی هاست که هر دو آنها تحت تاثیر رژیم ساختاری حاکم بر منطقه هستند. این رژیم از زمان برخورد صفحه عربی با اورازیا شروع شده و تا زمان حاضر ادامه دارد. گسل های راستا لغز مهم ترین عامل تغییرات ساختاری و شکل دهنده پهنه های مختلف کششی و فشارشی و مظاهر مختلف این پهنه ها در آذربایجان هستند. گسل های چیره دارای روند شمال باختری- جنوب خاوری و بیشتر دارای سازکار راستالغز راست بر هستند؛ در حالی که گسل های دیگر با روند شمال خاوری- جنوب باختری بیشتر سازوکار چپ بر دارند. وضعیت بردار حرکتی در دو سوی گسل ها، در محل برخورد، تعیین کننده رژیم زمین ساختی حاکم است و در نتیجه ریخت شناسی، نفوذ دایک هاو رگه ها را تحت کنترل دارند. محل خمش گسل های راستا لغز و محل پیوستن قطعات مختلف یک گسل نیز از مناطقی هستند که رژیم زمین ساختی حاکم بر آنها سبب جایگیری استوک های نفوذی گرانیتی مستعد برای کانی سازی ویا شکل گیری رگه های متعدد سیلیسی طلادار شده است. در منطقه جنوب باختری سبلان به دلیل خمش در راستای گسل اهر- سراب، رژیم زمین ساختی کششی حاکم و منجر به نفوذ رگه های متعدد سیلیسی شده است که برخی از آنها طلادار هستند.