افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت: یک مقاله مروری

دیابت یک بیماری متابولیک و یک مشکل بزرگ بهداشتی با شیوع رو به افزایش در جهان است که عوارضی نظیر نفروپاتی، نوروپاتی، رتینوپاتی و کوری را باعث می شود. افسردگی نیز از جمله اختلالات روانپزشکی است که با علائمی مانند کاهش علاقه و انرژی، احساس گناه، احساس شکست، گوشه گیری، اشکال در تمرکز، نفرت از خود، بی اشتهایی، افکار مرگ و خودکشی، بی خوابی یا پرخوابی و اختلال در عملکرد مشخص می شود. بیماران دیابتی ممکن است به علت عوارض این بیماری دچار اختلالات خلقی و از جمله افسردگی شوند. هدف از این مطالعه، مروری بر افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت بود.
مطالعه حاضر با جستجو به صورت مروری در متون موجود در پایگاه های اطلاعاتی فارسی و انگلیسی شامل Magiran، SID، Iran medex Pubmed، Google scholars، با کلید واژه های depression، diabetes و Patiant مربوط به سال های 1995 تا 2007 انجام گردید. در این مطالعه شیوع افسردگی در بیماران دیابتی و رابطه متغیرهای مختلفی مانند جنس، سن ابتلا، وضعیت تامل و غیره با افسردگی در بیماران دیابتی مورد بحث قرار گرفت.
دیابت شیوع بالایی در ایران دارد، ابتلای به افسردگی علاوه بر تشدید عوارض دیابت باعث بروز علائم خود تخریبی مانند پرخوری، پرنوشی، مصرف نکردن دارو ها و یا اقدام به خودکشی می شود که خود روند درمان دیابت را مختل می کند.
تاکنون مطالعات زیادی درباره ی شیوع افسردگی در بیماران دیابتی انجام شده است که مشخص کرده است شیوع افسردگی در بیماران دیابتی بسیار بیشتر از افراد عادی است و نیز شیوع افسردگی در برخی افراد مانند زن ها، افراد مجرد، بیوه یا مطلقه، آنهایی که سابقه ی ژنتیکی ابتلا به افسردگی دارند بیشتر از سایرین است. پیشنهاد می شود بررسی و مشاوره روانپزشکی در این بیماران و بخصوص آن بیمارانی که بیشتر مستعد افسردگی هستند، انجام شود.