مقایسه ویژگی های آنتروپومتریکی و انعطاف پذیری مفاصل اندام های فوقانی، تحتانی و ستون فقرات کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار نیروی انتظامی(مطالعه موردی استان گیلان)

این پژوهش با هدف مقایسه ویژگی های آنتروپومتریکی و انعطاف پذیری مفاصل اندام های فوقانی، تحتانی و ستون فقرات کارکنان ورزشکار و غیرورزشکار نیروی انتظامی استان گیلان انجام شد.
روش تحقیق: به این منظور تعداد 180 نفر در قالب دو گروه 90 نفری ورزشکار و غیرورزشکار که هر گروه 90نفری به سه دسته 30 نفری کارکنان زیر 10سال خدمت، 11 تا 20 سال خدمت و 21 تا 30 سال خدمت به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. در انجام این پژوهش برای اندازه گیری ویژگی های آنتروپومتریکی کارکنان از متر نواری، ترازو و آنتروپومتر و برای اندازه گیری انعطاف پذیری مفاصل اندام برتر فوقانی، تحتانی و ستون فقرات گروه های آزمودنی از گونیامتر دستی استفاده گردید. به این ترتیب که هر اندازه گیری سه مرتبه تکرار و میانگین آنها لحاظ گردید. داده های آماری توسط روش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (برای مقایسه هر یک از متغیرها بین دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار از آزمون استنباطی t مستقل و برای تفاوت بین متغیرها در سه رده سنی خدمتی از تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی) در سطح معنی داری (05/ 0> p) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر نشان داد که در مقایسه متغیرهای آنتروپومتری کارکنان ورزشکار و غیرورزشکار در محیط شکم و در ROM مفاصل، حرکت چرخش خارجی شانه، آبداکشن ران، پلانتارفلکشن مچ پا و اکستنشن ستون فقرات (05/ 0> p) تفاوت معنی داری مشاهده شد و در مقایسه متغیرهای آنتروپومتری در سه رده سن خدمتی، در عرض شانه، طول پا، طول ساق و محیط ران پا و در ROM مفاصل، حرکت اکستنشن شانه و چرخش خارجی شانه، آبداکشن ران، پلانتار فلکشن مچ پا (05/ 0> p) تفاوت معنی داری مشاهده شد.
بر اساس یافته های پژوهش با افزایش سن و سابقه خدمت، انعطاف پذیری کاهش می یابد به نظر می رسد که استقامت عضلانی کم در ناحیه عضلات شکم و پشت و کاهش انعطاف پذیری ورزشکاران در ناحیه کمری، خطر ابتلا به کمردرد را افزایش می دهد و لزوم توجه بیشتر به برنامه های کششی افراد ورزشکار و غیرورزشکار با سن و سابقه خدمت بالا را جهت جلوگیری از کمر درد و سایر بیماری های قلبی، عروقی و... را مورد تاکید قرار می دهد.