تاثیر محیط کشت های مختلف بر روی بهینه سازی کشت اولیه سلول های عصبی برای ارزیابی مدل های برون تنی

مطالعه مدل های برون تنی برای طراحی تحقیقات تجربی رو به افزایش است. از جمله این نوع مطالعات جداسازی و کشت سلول ها از بافت های مختلف مانند بافت های عصبی می باشد، که در شناخت مکانیسم های اساسی آسیب ها می تواند بسیار کمک کننده باشد و ما را قادر می سازد تا مسیرهای سیگنالینگ درون سلولی مسئول مرگ سلولی را به دقت مورد بررسی قرار دهیم.
اگر چه تا کنون، روش های مختلفی برای کشت نورون های قشری جنین رت توصیف شده است. با این حال، مطالعه موجود روش عملی و سریعی را معرفی می کند که می تواند در این نوع مطالعات مورد استفاده قرار گیرد.
در این مطالعه، از سه محیط کشت مختلف، به ترتیبی که توضیح داده می شود برای جداسازی و کشت نورون ها در کشت اولیه قشری بدون استفاده از هضم آنزیمی استفاده گردید: محیط های مورد استفاده عبارت بودند از: محیط I: محیط نوروبازال، B-27 و ال-گلوتامین؛ محیط II: DMEM، FBS و ال-گلوتامین؛ و محیط III:رFBS،ز12-DMEM/F، و ال-گلوتامین.
میزان زنده مانی نورونی در این مطالعه بسیار قابل توجه بود و بهترین رشد نورونی در محیط I مشاهده گردید، در حالیکه محیط های II و III اثر متوسطی بر روی رشد نوریت داشتند.
نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان می دهد محیط I بیشترین تشابه با شرایط برون تنی را در مقایسه با محیط های II و III ایجاد نموده و سلول های نورونی بیشتر قادر به حفظ خصوصیات فیزیولوژیک خود در این محیط می باشند.