ارزیابی ریسک فاکتور های مرتبط با مرخصی استعلاجی در کارگران مونتاژ صنعت خودروسازی

اختلالات اسکلتی عضلانی یکی از مهمترین علل دریافت مرخصی استعلاجی در بسیاری از صنایع هستند که می تواند سبب کاهش تولید شده و هزینه های مستقیم و غیرمستقیم زیادی را بر جامعه تحمیل نماید. این مطالعه با هدف ارزیابی ریسک فاکتور های مرتبط با مرخصی استعلاجی درکارگران مونتاژ صنعت خودروسازی انجام شد.
این مطالعه تحلیلی بصورت مقطعی بر روی 234 نفر از کارگران سالن های مونتاژ شرکت ایران خودرو انجام شد. داده ها با استفاده از چک لیست ارزیابی ارگونومیکی و پرسشنامه مشخصات فردی جمع آوری شدند. برای آنالیز داده ها از آزمون های آماری کای- دو، مان- ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد، همچنین از مدل رگرسیون لوجستیک برای بررسی تاثیر هم ز مان عوامل فردی و فیزیکی بر مرخصی استعلاجی استفاده شد، داده ها با استفاده از نرم افزار های SPSS16 و R مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که بین هیچ یک از ریسک فاکتور های فیزیکی و دریافت مرخصی استعلاجی ارتباط معنی داری وجود ندارد. از بین فاکتور های فردی تنها در عادت سیگار (045 /0= p) و سن (044/ 0=p) اختلاف معنی داری یافت شد. آنالیز رگرسیون لوجستیک نشان داد که کارگران با پوسچر کمر با انحراف 60-20 درجه 104/ 1=OR) و کارگران با پوسچر کمر با انحراف بیشتر از 60 درجه 11/ 1=OR) در معرض ریسک بالاتری قرار دارند. این نسبت همچنین در کارگران با وظایف تکراری(309/ 1=OR) و کارگران با اعمال نیرو (358/ 1=OR) بیشتر از کارگرانی است که در این شرایط قرار نداشتند.
بر اساس نتایج این مطالعه توجه به مسائل ارگونومیک کارگران و انجام مداخلات ارگونومیک در خصوص طراحی مجدد ایستگاه های کار کاملا ضروری به نظر می رسد.