توسعه ی روشی برای شبیه سازی آب گرفتگی های شهری منطبق بر زیرساخت های جمع آوری سیلاب

با گسترش فرایند شهری شدن، وضعیت سطح زمین و آب و هوا دچار تغییر شده است. از نتایج این تغییر، وقوع آب گرفتگی های مکرر در مناطق شهری است. مدل سازی آب گرفتگی ابزاری مناسب برای تصمیم گیری های سریع و تسهیل مدیریت این نوع بحران است. این مقاله به شبیه سازی آب گرفتگی ناشی از بارندگی می پردازد. روش پیشنهادی از داده های ورودی، که عموما در دسترس است، بهره جسته است تا به سرعت به تخمین وضعیت آب گرفتگی برسد. روش پیشنهادی از مدل های هیدرولوژیکی اقتباس شده و بر مبنای نظام های اطلاعات مکانی است. تاثیر زیرساخت های سطحی و زیرسطحی جمع آوری سیلاب در محاسبات آب گرفتگی لحاظ شد. فرورفتگی های سطح زمین به منزله ی مناطق اصلی دارای پتانسیل آب گرفتگی در نظر گرفته شدند. مقدار رواناب سطحی که از حوزه ی بالادست هر فرورفتگی به آن وارد می شود، میزان آب گرفتگی را تعیین می کند. بیشینه ی مقدار ذخیره ی آب، جهت و ترتیب حرکت جریان بین فرورفتگی ها همگی در شبیه سازی آب گرفتگی لحاظ شدند. منطقه ی مورد مطالعه بخشی از منطقه ی 22 شهر تهران انتخاب گردید. نتایج نشان داد که روش به کار گرفته شده می تواند موقعیت آب گرفتگی ها در مناطق شهری را بیابد و حجم و عمق آن ها را با در نظرگیری تاثیر زیر ساخت های جمع آوری سیلاب محاسبه کند. در مقایسه با مدل USISM مجموع حجم و عمق شبیه سازی شده به ترتیب 9/13 و 7/12 درصد کاهش داشت که علت آن می تواند در نظر نگرفتن تاثیرات نوع کاربری و زیرساخت های جمع آوری سیلاب در مدل USISM باشد. روش پیشنهادی می تواند برای ایجاد شبکه های پیش بینی بحران آب گرفتگی به منزله ی راهکاری غیرسازه ای برای کاهش پیامدهای بحران به کار گرفته شود.