بررسی تغییرات رنگی و ساختاری چوب اصلاح شده با نانوذرات دی اکسید تیتانیم و اکسید روی به عنوان محافظ پرتو UV

اخیرا استفاده از نانوذرات جاذب UV جهت حفاظت از آثار سلولزی و لیگنوسلولزی، جایگاه ویژه ای یافته است. در این پژوهش نمونه چوب صنوبر کبوده تیمارشده با پراکنش نانوذرات دی اکسید تیتانیم و اکسید روی، در دو غلظت 1 و 2 درصد مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها با استفاده از لامپ UV-B تحت کهنگی تسریعی قرار داده شدند. ارزیابی ساختاری نمونه ها با استفاده از آزمون طیف سنجی زیر قرمز - بازتاب کل تضعیف شده تبدیل فوریه (ATR-FTIR) و رنگ سنجی انجام شد. نتایج نشان داد غلظت 1 درصد از نانوذرات دی اکسید تیتانیم، توانایی کمی در حفاظت از پرتو UV دارد و افزایش غلظت نانوذرات موجب افزایش شاخص بلورینگی و تخریب در ناحیه بی شکل سلولز می شود. تیمار با نانوذرات اکسید روی موجب کاهش تخریب در لیگنین و پلی ساکاریدهای چوب شده و افزایش غلظت نانوذرات بر توانایی حفاظت چوب در برابر پرتو UV افزود. افزایش غلظت هر دو نانوذرات موجب کاهش تیرگی و تغییرات کلی رنگ (E) شد و نمونه تیمار با نانوذرات اکسید روی E کمتری نسبت به دی اکسید تیتانیم داشت. به طورکلی، نانوذرات اکسید روی کارایی بهتری نسبت به دی اکسید تیتانیم در حفاظت چوب در برابر پرتو UV داشت.