ارزیابی خواص مکانیکی و ضدخوردگی پوشش های نانوکامپوزیتی PU- SiC

در این تحقیق، تاثیر نانوذرات کاربید سیلیسیم و روش آماده سازی سطح زیرلایه بر خواص مکانیکی و رفتار خوردگی پوشش های نانوکامپوزیت PU-SiC با ضخامت حدود 40 میکرومتر بر روی زیرلایه فولاد کم کربن مورد ارزیابی قرار گرفت. نانوکامپوزیت ها به روش اختلاط محلولی تهیه شدند و زیرلایه با روش های ماسه پاشی و سنباده زنی آماده سازی شد. اندازه نانوذرات و پراکندگی آن ها با استفاده از تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی گسیل میدانی و تجزیه و تحلیل پراش پرتو ایکس بررسی گردید. خواص فیزیکی و مکانیکی پوشش ها با استفاده از آزمون های چسبندگی قدرت کندن، ضربه لوله ای و سختی سنج مدادی، مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تاثیر پوشش ها بر خواص خوردگی فولاد از آزمون های امپدانس الکتروشیمیایی و پتانسیودینامیک استفاده گردید. جهت بررسی تاثیر نانوذرات بر ساختار پلی یورتان از آزمون طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه استفاده شد. نتایج بررسی ها نشان داد، با افزودن نانوذرات تا 2 درصد وزنی در پوشش های پلی یورتان، استحکام چسبندگی تا 50 درصد، سختی از 3H به 5H و مقاومت به ضربه پوشش ها حدود 34 درصد افزایش یافت و تغییر چندانی در رفتار خوردگی آن ها نسبت به پلی یورتان ایجاد نشد. نتایج تجزیه و تحلیل پراش پرتو ایکس و تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی گسیل میدانی نشان داد نانوذرات تا 2 درصد وزنی به خوبی در زمینه پلی یورتان پراکنده شدند. آماده سازی سطح زیرلایه به روش ماسه پاشی نسبت به روش سنباده زنی استحکام چسبندگی را تا 35 درصد بهبود داد ولی مقاومت به ضربه کمتری در پوشش ها ایجاد کرد.