تاثیرات تغذیه سطوح بالای ال-آرژنین در دوره آغازین بر تولید و کیفیت گوشت و فراسنجه های خونی در جوجه های گوشتی

هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیرات سطوح بالای ال-آرژنین بر عملکرد رشد، فراسنجه های خونی و کیفیت گوشت لاشه در جوجه مرغ های گوشتی سویه راس در دوره آغازین بود. در این پژوهش 192 قطعه جوجه گوشتی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 جیره غذایی (100، 153، 168 و 183 درصد آرژنین قابل هضم بر اساس توصیه کاتالوگ راس) و 4 تکرار از 1 تا 10 روزگی تغذیه شدند. در روز دهم آزمایش، وزن جوجه ها و مصرف خوراک آن ها، اندازه گیری و بازده خوراک محاسبه شد. همچنین 3 قطعه جوجه از هر تکرار انتخاب، خون گیری و کشتار شدند و وزن ماهیچه سینه ای و ران، کیفیت گوشت ماهیچه سینه ای (رنگ، pH و نیروی برش) و فراسنجه های خونی ارزیابی شدند. سپس داده ها بر اساس رویه GLM نرم افزار SAS آنالیز شدند. بر اساس نتایج، بیشترین درصد افزایش وزن 10 روزگی (33 /2 درصد)، بازده خوراک (35/ 6 درصد) و وزن نسبی ماهیچه سینه ای (16/ 22 درصد) و ماهیچه ران (53/ 17 درصد) در مقایسه با گروه شاهد، در جیره غذایی 168 درصد آرژنین مشاهده شد (P<0.05). همچنین بیشترین درصد افزایش تری یدوتیرونین (45/ 60 درصد)، تیروکسین (91/ 26 درصد) و نسبت تری یدوتیرونین به تیروکسین (91 /25 درصد) پلاسمایی در مقایسه با گروه شاهد، در جیره غذایی 183 درصد آرژنین مشاهده شد (01/0 P<). از سوی دیگر، در جیره غذایی 183 درصد آرژنین، کاهش چشمگیر درصد غلظت های کلسترول (93/ 14 درصد) و تری گلیسرید (19/ 25 درصد) پلاسما، نیروی برش (39/26 درصد) و pH ساعت 24 (05/ 2 درصد) و ساعت 48 (63/ 2 درصد) گوشت در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد (P<0.05). به طورکلی نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف مقدار 168 درصد آرژنین قابل هضم بر اساس توصیه کاتالوگ راس، مطلوب ترین نتیجه را در بهبود رشد، کمیت و کیفیت گوشت و فراسنجه های پلاسمایی دارد.