ویژگی های فیزیکی و شیمیایی موم در گونه های مختلف زنبوران عسل جنس Apis

ترکیبات شیمیایی و ویژگی های فیزیکی موم های زنبوران عسل در طی سالیان متمادی توسط دانشمندان مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. در یکی از مهم ترین این مطالعات، Narayana در سال 1970 و نیز Phadke و همکاران در سال 1971 هر دو به این نتیجه رسیدند که متوسط طول زنجیره ی کربنی در موم سه گونه از زنبوران عسل آسیایی شامل: آپیس سرانا، آپیس دورساتا و آپیس فلورا کوتاه تر از زنبورعسل اروپایی (A. mellifera) بوده و این مسئله دلیلی بر دماهای پایین ذوب موم در این زنبوران عنوان شده است. با پیشرفت های قابل توجه در شناسایی ساختار شیمیایی موم و ابداع تکنیک های جدید شامل تکنیک های کروماتوگرافی گاز-مایع[1] و کروماتوگرافی لایه نازک[2] نتایج بعدی در این مورد حاصل گردیده است. بطوریکه Tulloch در سال 1980 گزارش نمود که سه گونه از زنبورعسل آسیایی شامل A. cerana، A. dorsata و A. florea از لحاظ ترکیبات شیمیایی تشکیل دهنده ی موم تشابهات بیش تری نسبت بهم در مقایسه با زنبورعسل اروپایی A. mellifera دارند. در آزمایش دیگری Aichholz و Lorbeer در سال های 1999 و 2000 با استفاده از روش کروماتوگرافی گازی، ترکیبات شیمیایی موم شش گونه از زنبوران عسل شامل گونه های A. cearana، A. dorsata، A. florea، A. laboriosa، A. andreniformis و A. mellifera را مورد بررسی قرار دادند. آن ها نشان دادند که موم این زنبوران ترکیبات پیچیده ای از لیپیدهای خنثی[3] و همسان[4] محتوی دامنه ای از 20 تا 64 مولکول های طویل کربنی می باشند.