بررسی رابطه برخی صفات با باردهی در تعدادی از ارقام و ژنوتیپ های گردو

گردو یکی از مهم ترین محصولات خشکباری به شمار می آید. با توجه به تکثیر بذری گردو، در حال حاضر این گونه در ایران دارای تنوع بسیار بالایی است. مطالعه رابطه میزان محصول با سطح مقطع شاخه، سطح مقطع تنه، سطح مقطع تاج و سطح برگ در گردو از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. با بررسی این رابطه، امکان گزینش ژنوتیپ های برتر گردو با دقت بیشتری امکان پذیر خواهد بود. در این مطالعه سطح مقطع تنه، سطح مقطع تاج، نسبت تراکم میوه بر سطح مقطع تنه و تاج، نسبت تعداد برگ و سطح برگ به ازای هر میوه، نسبت تعداد میوه به سطح مقطع شاخه، نسبت تعداد برگ به سطح مقطع شاخه، نسبت سطح برگ به سطح مقطع شاخه و درصد سال آوری در هشت ژنوتیپ با عادت باردهی انتهایی و جانبی از کلکسیون گردوی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر در دو سال (90-1389) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که میانگین دو ساله نسبت تعداد میوه به سطح مقطع تنه) cm2/تعداد(و تاج) m2/تعداد(به ترتیب برابر 68/1و 43/19 بود. میانگین نسبت تعداد برگ به میوه، 42/4 و سطح برگ به میوه 33/1346 سانتی مترمربع به ازای هر میوه بود. کمترین و بیشترین تراکم میوه به ترتیب مربوط به ژنوتیپ H1-1 با مقدار 74/2 و رقم پدرو با مقدار 36/4 بود. همبستگی ساده بین تراکم میوه و نسبت سطح برگ به میوه 7/0- به دست آمد. بیشترین درصد سال آوری، در رقم هارتلی با 38/15 درصد دیده شد. این بررسی نشان داد که تعداد میوه با سطح مقطع شاخه، تعداد میوه با سطح برگ، سطح برگ با سطح مقطع شاخه دارای رابطه معنی داری بوده و مدل رگرسیونی پلی نومیال (Polynomial) روابط بین صفات مورد مطالعه را به خوبی توجیه نموده و از ضریب تبیین(R2) بالایی برخوردار بود.