اثر تنش خشکی و کود گوگرد بر عملکرد دانه، کلروفیل و غلظت عناصر معدنی در گیاه دارویی سیاه دانه (Nigella sativa L.)

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و مقادیر مختلف کود گوگرد بر عملکرد دانه، غلظت عناصر غذایی و میزان کلروفیل گیاه دارویی سیاه دانه، آزمایشی به صورت کرت های خرده شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1388 در شهرستان قائن اجرا گردید. سطوح آبیاری به صورت آبیاری پس از 50، 100 و150 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A به عنوان عامل اصلی و چهار سطح کود گوگرد شامل صفر، 75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار از منبع گوگرد بنتونیت دار به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج تجزیه آماری داده ها نشان داد که تنش خشکی تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه و درصد اسانس گیاه دارویی سیاه دانه دارد. عملکرد دانه در تیمار150 میلی متر در مقایسه با تیمار 50 میلی متر تبخیر از تشت 8/22 درصد و اسانس 6/27 درصد کاسته شدند. کاربرد کود گوگرد سبب افزایش عملکرد دانه شد. مصرف 225 کیلوگرم در هکتار کود گوگرد عملکرد دانه را 2/7 درصد افزایش داد. تنش خشکی و تیمار کود گوگرد تاثیر معنی داری تنها بر میزان کلروفیل a داشتند. در این بین، تنش خشکی سبب کاهش و به کارگیری کود گوگرد تا سطح 225 کیلوگرم در هکتار سبب افزایش کلروفیل a گردیدند. در این آزمایش، تنش خشکی از مقدار پتاسیم کاست و بر میزان تجمع سدیم و کلسیم در برگ های گیاه سیاه دانه افزود. استفاده از کود گوگرد هر چند دارای تاثیر معنی داری بر میزان پتاسیم و منیزیم در اندام های هوایی بود، اما بر جذب و تجمع عناصر سدیم و کلسیم تاثیر معنی داری نداشت.