بررسی تاثیر دهانشویه اکیناسه بر شیوع پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بخش های مراقبت ویژه

پنومونی وابسته به ونتیلاتور جز شایع ترین عفونت های بیمارستانی در بخش مراقبت های ویژه است. یکی از روش های مراقبتی که می تواند بر کاهش پنومونی وابسته به ونتیلاتور موثر باشد، دهانشویه است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر دهانشویه اکیناسه بر شیوع پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بخش های مراقبت ویژه صورت گرفت.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که جامعه آماری آن را بیماران دارای لوله تراشه بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های آموزشی شهر اراک در سال 1393 تشکیل دادند. 70 بیمار به روش هدفمند وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله دو بار در روز دهانشویه اکیناسه و گروه کنترل دوبار در روز دهانشویه با نرمال سالین دریافت کردند. میزان بروز پنومونی با استفاده از معیار امتیاز بالینی عفونت ریوی (CPIS) قبل از مداخله و روز پنجم مداخله مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری کای دو، تی مستقل و آزمون دقیق فیشر تحت نرم افزار آماری 16 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
شیوع پنومونی وابسته به ونتیلاتور در گروه نرمال سالین 60 درصد و در گروه اکیناسه 4/ 51درصد بود. آزمون آماری کای دو تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان نداد.
بر اساس یافته ها اکیناسه تا حدودی می تواند میزان بروز پنومونی در بیماران وابسته به ونتیلاتور را کاهش دهد، اما انجام تحقیقات بیشتری در این زمینه ضروری است.