اثر کوئرستین بر ترمیم زخم پوستی در موش های صحرایی تیمار شده با دگزامتازون

کورتیکواستروئیدها مثل دگزامتازون در درمان بیماری های التهابی غیر اختصاصی کاربرد بسیار دارند. با این وجود، این داروها به علت اثرات کاتابولیکی در پوست منجر به تاخیر در ترمیم زخم می شوند. از این رو، هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر کوئرستین بر تاخیر ترمیم زخم در موش های تیمار شده با دگزامتازون می باشد.
در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شدند. پس از ایجاد زخم های برشی به فاصله 5/ 1 سانتی متر از ستون مهره و به طول 30 میلی متر، حیوانات به مدت 21 روز تحت تیمار با دگزامتازون (17/ 0میلی گرم بر کیلوگرم)، کوئرستین (50 میلی گرم بر کیلوگرم) و یا هر دو قرار گرفتند. مراحل بهبودی زخم با اندازه گیری درصد بهبودی، طول زخم، مدت بهبودی و مقاومت زخم در برابر کشش ارزیابی گردید.
نتایج نشان داد که مدت ترمیم زخم در موش های تیمار شده با دگزامتازون در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافته است. در مقابل، سرعت بهبودی و قدرت کشش پوست در موش های تیمارشده با دگزامتازون که کوئرستین دریافت کردند بیشتر بود. به علاوه، مدت ترمیم زخم در گروه تیمار شده با دگزامتازون که کوئرستین دریافت کردند کمتر از گروه دگزامتازون بود.
این مطالعه شواهدی را دال بر تایید کاربرد کوئرستین در تسریع ترمیم زخم در حیوانات تیمار شده با دگزامتازون ارائه می کند. با این وجود، تحقیقات بیشتری جهت تعیین مکانیسم اثر کوئرستین در تسریع ترمیم زخم مورد نیاز می باشد.