XML بررسی اثر حفاظتی عصاره ی هیدروالکلی گیاه مرزه (Satureja hortensis) بر حجم آسیب بافتی و امتیاز نقص های نورولوژیک در مدل سکته مغزی موش صحرایی نر نژاد ویستار

سکته مغزی سومین عامل مرگ ومیر و اولین عامل ناتوانی در جهان است. در طی ایسکمی، تولید رادیکال های آزاد افزایش می یابد. آنتی اکسیدان ها می توانند از اکسیداتیو ناشی از تولید رادیکال های آزاد جلوگیری کنند. از آنجایی که مرزه دارای ترکیب های آنتی اکسیدانی است، هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره مرزه بر حجم آسیب بافتی و نقص های نورولوژیک بود.
در این مطالعه تجربی 35 موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5گروه(7تایی) تقسیم شدند؛ گروه کنترل(تیمار با آب مقطر+ القای ایسکمی)، سه گروه آزمایشی(تیمار با عصاره هیدروالکلی مرزه با دوزهای50، 75 و 100میلی گرم برکیلوگرم+ القای ایسکمی) و گروه شم(آب مقطر و عدم القای ایسکمی). تیمار به مدت 30 روز، به صورت خوراکی و از طریق گاواژ صورت گرفت. حیوانات هر روز یک بار و در ساعت 1110 صبح تیمار شدند. القای ایسکمی از طریق انسداد شریان مغزی میانی به روش لونگا و همکاران صورت گرفت. این روش سبب القای ایسکمی موضعی به مدت 60 دقیقه گردید. سپس حجم آسیب بافتی توسط نرم افزار Image Tool و امتیاز نقص های نورولوژیک با استفاده از بررسی های رفتاری، مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
پیش تغذیه با عصاره ی مرزه سبب کاهش حجم سکته ی مغزی کل، در هر سه دوز 50 میلی گرم برکیلوگرم (29 /4±52 /150)، 75 میلی گرم برکیلوگرم (98 /5±18 /136) و 100 میلی گرم برکیلوگرم (22 /5±83 /106) نسبت به گروه کنترل (85 /3±9 /196) گردید(001 /0p<). هم چنین عصاره سبب کاهش امتیاز نقص های نورولوژیک در دو گروه دریافت کننده دوز 75 میلی گرم برکیلوگرم(26 /0±85 /1) و 100(31 /0±1)، نسبت به گروه کنترل(28 /0±28 /4) گردید(001 /0=p).
به نظر می رسد مرزه بتواند به دلیل کاهش حجم آسیب بافتی و اختلالات نورولوژیک، اثر حفاظتی در برابر آسیب های ناشی از سکته ی مغزی اعمال کند.