مطبوعات دینی؛ پاره ای تذکارهای نظری

در کشور ما با وقوع یک انقلاب دینی که قصد سامان دادن امور گوناگون جامعه را بر اساس دین در سر داشت، پرسش هایی جدی در زمینه توانایی دین در برآوردن نیازهای گوناگون از جمله آزادی و عدالت مطرح شد که دیدگاه های متفاوتی را در عرصه های گوناگون پدید آورد. یکی از این عرصه ها ورود دین به حوزه وسایل ارتباط جمعی بود.
نکته ای که در بحث از رسانه دینی اهمیت فراوان دارد تفکیک حوزه بحث و تعیین این نکته است که ورود دین به حوزه رسانه ها در کدام یک از سطوح روش، محتوا یا هدف مطرح می شود یعنی:1 آیا منظور ترویج مضامین دینی از طریق رسانه هاست؟
2 آیا قرار است روش های تبلیغ ادیان به روش های تبلیغی موجود در رسانه ها اضافه شود؟
3 یا تنظیم اهداف رسانه بر اساس اهداف دین مورد نظر است؟
نویسنده در این مقاله قصد دارد با بحث در خصوص سؤال سوم نشان دهد که چگونه آرمان ها، ارزش ها و اهداف دینی می توانند مقدمه تنظیم اهداف رسانه را فراهم آورند. وی در این بررسی نظر خاصی به مطبوعات و رسانه های نوشتاری دارد.
نگارنده در نهایت به این نتیجه می رسد که: بزرگ ترین کارکرد عصر پست مدرن کاهش عقل گرایی در جوامع انسانی است. بنابراین با توجه به عقل گرا بودن دین اسلام و قائل شدن شعور و قدرت تفکر برای توده های انسانی، مطبوعات در جامعه اسلامی باید مطالب خود را در جهت تعمیق تفکر بشر و ارائه داده های صحیح به وی برای باروری اندیشه تنظیم کنند.