بررسی اثر نانو اکسید روی برزخم های ناشی از سوختگی در موش سوری ماده

سوختگی یکی از عوامل انتشار بیماری است و داروهای موضعی متفاوتی برای درمان سوختگی ها استفاده می شود. هدف این مطالعه، بررسی اثرات استفاده موضعی نانواکسید روی سوختگی پوست موش ماده بالغ نژاد NMRI بود.
30 موش ماده بالغ نژاد NMRI در گروه های شاهد 1 (بدون سوختگی)، شاهد 2 (سوختگی بدون درمان)، شم (سوختگی و درمان با آب مقطر و تویین 20)، تجربی 1 (سوختگی ودرمان با نانواکسید روی با غلظت 300 میلی گرم)، تجربی 2 (سوختگی و درمان با نانو اکسید روی با غلظت 500میلی گرم) تقسیم شدند. در شرایط استریل و بی هوشی، زخمی به قطر یک سانتی متر پشت هر موش ایجاد شد. موش ها به مدت 21 روز تیمار و سپس آسان کشی شدند. ضخامت لایه شاخی، اپیدرم، درم، هیپودرم، تعداد فولیکول مو وتعداد رگ درمی و قطر رگ ها، قطر زخم و اسکار مورد بررسی قرار گرفت.
قطر زخم و اسکار در تمامی گروه ها کاهشی (001 /0 >p) نسبت به شاهد 2داشتند. ضخامت لایه شاخی اپیدرم افزایشی (001 /0>p) در گروه های شاهد 1، شم، تجربی 1 و 2 نسبت به گروه شاهد 2 داشت. ضخامت هیپودرم در گروه های شم (01/0>p)، شاهد 1، تجربی 1 و 2 افزایشی (001 /0>p) نسبت به گروه شاهد 2 داشت. ضخامت درم در گروه های شاهد 1، شم، تجربی 1 و 2 افزایشی (001 /0>p) نسبت به گروه شاهد 2 داشت. تعداد فولیکول مو در گروه شاهد 1 کاهشی (01 /0>p) نسبت به گروه شاهد 2 داشت. تعداد فولیکول مو در گروه های شم (01 /0>p)، تجربی 1 و 2 افزایش معنی داری (001 /0>p) نسبت به گروه شاهد 2 داشت. تعداد رگ درمی و قطر رگ درمی در گروه ها اختلاف معنی داری نسبت به گروه شاهد 2 نداشتند.
نتایج نشان داد که نانو اکسید روی بر ترمیم لایه های پوستی سوخته و فولیکول مو تاثیر مناسبی دارد.