تحلیل ابزار و فرایند ارزشیابی در بخش اورژانس بیمارستان های شهر تبریز

در عرصه خدمات بهداشتی درمانی به لحاظ اهمیت و حساسیت مسئله درمان جامعه، ارزشیابی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. فقدان ارزشیابی نه تنها به افزایش هزینه های درمانی می انجامد بلکه غفلت در انجام آن ارائه مراقبت های بهداشتی درمانی را شدیدا به مخاطره می اندازد. لذا با عنایت به اهمیت فرایند ارزشیابی و تاثیر آن در بهبود عملکرد بخش های بیمارستانی بالاخص بخش اورژانس بر آن شدیم تا ابزار و فرایند ارزشیابی اورژانس بیمارستان های شهر تبریز را توصیف کنیم.
این پژوهش یک مطالعه کیفی و از نوع توصیفی می باشد. جامعه پژوهش در مرحله بررسی ابزار ارزشیابی کلیه کارشناسان و صاحب نظران ارزشیابی بیمارستان ها بودند که 6 نفر از آنها به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب گردید و در مرحله بررسی فرایند ارزشیابی، جامعه پ‍ژوهشی کلیه اورژانس های بیمارستان های شهر تبریز بودند که با کتابچه الف وزارت بهداشت مورد ارزیابی قرار می گیرند، میباشد، که روند ارزشیابی در یکی از آنها مشاهده شده و با استفاده از مصاحبه اطلاعات لازم جمع آوری شد.
یافته های پژوهش در دو قسمت تحلیل ابزار و فرایند ارزشیابی جمع آوری گردید. و مهمترین مشکل ابزار ارزشیابی، چند آیتمی بودن سوالات و اشکال در نمره دهی به آنها و مهمترین مشکل فرایند ارزشیابی عدم آشنایی طرفین ارزشیابی با فلسفه اصلی ارزشیابی تعیین گردید.
استانداردها و سبک ارزشیابی موجود دارای نواقص بسیاری در جنبه های مختلف است که لزوم بازنگری در این امر را بیش از پیش بر ما آشکار می سازد. جهت بازنگری و اصلاح استانداردها و فرایندهای موجود، یک تعهد جامع وحمایت گسترده از بالا به پایین جهت تضمین اجرای آن ضروری می باشد.