ارزیابی صدای محیطی و میزان مواجهه فردی در واحدهای مختلف یک صنعت فولاد

در صنعت فولاد گستره وسیعی از تجهیزات و ماشین آلات در فرآیند تولید مورد استفاده قرار می گیرند که از منابع صدای آزاردهنده محسوب می گردند. هدف این مطالعه ارزیابی صدای محیطی و میزان مواجهه فردی در واحدهای مختلف یک صنعت فولاد بود.
پس از شناسایی منابع و ویژگی های صوتی تجهیزات در فرآیند تولید، اندازه گیری تراز صدای محیطی و میزان مواجهه فردی به ترتیب با استفاده از ترازسنج صدا مدلCell.450 بر طبق استاندارد 9612 ISO و دوزیمتر مدل TES-1345انجام گردید. توزیع تراز صدا در سطح کارگاه ها بصورت نقشه صوتی با استفاده از نرم افزار AutoCAD تهیه گردید. میزان افت شنوایی کارگران درطول سه سال متوالی 91-1389 از پرونده کارگران استخراج و نسبت به تراز صدای معادل مواجهه و دز صدای دریافتی مورد آنالیز قرار گرفت.
نتایج نشان داد که در کل کارخانه حدود 2/ 11% از مجموع ایستگاه های اندازه گیری در محدوده خطر و 8/ 88% از آنها در محدوه احتیاط قرار داشت. متوسط تراز کلی فشار صوت در 4 واحد دارای صدای آزاردهنده کوره، انرژی، ریخته گری و موادرسانی به ترتیب در حدود 6/ 97، 95، 7/8 9 و 83 دسی بلA و تراز صوت در محوطه کوره بلند، سالن بلوور و سالن کولینگ تاور بیش از 90 دسی بل برآورد شد. میانگین دز صدای دریافتی کارگران در واحدهای کوره، چدن ریزی، بلوور و کولینگ تاور به ترتیب8/ 282%، 12/ 295%، 9/ 239% و 5/ 180% تعیین گردید. میانگین افت شنوایی ناشی از صدا در طول سه سال متوالی اخیر به ترتیب 4/ 12، 5/ 14 و 4/ 15 دسی بل A بود.
اندازه گیری های محیطی و فردی صدا نشان داد که واحدهای کوره، انرژی و چدن ریزی دارای شرایط نامناسبی به لحاظ آلودگی صوتی می باشند بطوریکه میانگین افت شنوایی کارگران در هر سال 5/ 1 دسی بل افزایش داشته است.