نقش کاهش فعالیت بدنی به شکل درد نروپاتیک در افزایش بیان فاکتور رشد عصبی در عصب سیاتیک

درد نوروپاتیک با تاثیر عمیق بر کیفیت زندگی و عملکرد روزانه بیماران همراه بوده و هزینه های درمانی بالایی را اعمال می کند. در این بیماری به خاطر طبیعت تخریبی اعصاب درآن، توجه بالایی به نوروتروفین ها به خاطر تاثیرات احتمالی آن ها بر حیات، رشد، توسعه و تنظیم عملکرد نورون ها به عنوان یک راه درمانی احتمالی شده است. بنابرین هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثرات مزمن کاهش فعالیت بدنی به شکل درد نوروپاتیک در بیان ژن NFG (Nerve Growth Factor) در عصب سیاتیک رت های دچار لیگاسیون عصب نخاعی است.
10 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزن 30±250 گرم به 2 گروه کنترل سالم (5 =n) و گروه درد نوروپاتیک (SNL) و (5 =n) تقسیم شدند. طی شش هفته، آزمون های رفتاری درد نوروپاتیک در گروه های پژوهشی به طور مستمر انجام شد. در پایان 6 هفته تغییرات بیان ژنNGF در عصب سیاتیک با تکنیک Real time PCR اندازه گیری و با روش2-&Delta&DeltaCT محاسبه شد.
پس از 6 هفته، آزمون های رفتاری درد نوروپاتیک آلوداینیای مکانیکی و پردردی حرارتی نشان داد که در گروه لیگاتور بندی آستانه تحریک درد نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود (05/ 0&le P). همچنین میزان بیان ژن NGF در عصب سیاتیک در گروه لیگاتور بندی شده به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد (05/ 0&le P).
یافته های مطالعه حاضر نشان می دهند که توسعه درد نوروپاتی و کاهش فعالیت بدنی در اثر آن با افزایش درون زاد NGF همراه است. هرچند در مطالعه حاضر مشخص نیست افزایش در بیانNGF از فعالیت کاهش یافته حاصل از درد نوروپاتی است یا از ذات آسیب عصبی، با این حال مسلم است افزایش بیان NGF، با درد نوروپاتیک همراه است.