تاثیر تمرینات شدید بر پاسخ سایتوکاینی (Th1/Th2) بازیکنان مرد فوتبال

نوع، شدت و مدت ورزش، تعیین کننده میزان تاثیر ورزش بر روی سیستم ایمنی است. این مطالعه با هدف تعیین اثر تمرینات با شدت های مختلف بر پاسخ الگوی سایتوکاینی در فوتبالیست های مرد دانشگاهی انجام شد.
در این مطالعه نیمه تجربی، 11 مرد فوتبالیست دانشگاه جهرم (میانگین قد 04/0±70/1 متر، وزن 44 /6±42 /64 کیلوگرم، سن 87 /0±90 /21 سال و شاخص توده بدنی 68 /1±05 /22 کیلوگرم بر مجذور متر) با حداقل 6 ماه سابقه فعالیت، بررسی شدند. آزمودنی ها در هفته اول، یک جلسه با شدت 65% ضربان قلب بیشینه و در هفته دوم، یک جلسه با شدت 80% ضربان قلب بیشینه، به مدت 30 دقیقه در پیست دومیدانی دویدند. نمونه های خونی، قبل و بلافاصله بعد از هر جلسه تمرین از آزمودنی ها گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و تحلیل واریانس با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05 /0=a در نظر گرفته شد.
تمرین با شدت 65% ضربان قلب بیشینه، تاثیر معنی داری بر IFN-γ (0/60=p)، IL-4 (14 /0=p) و نسبت IL-4/IFN-γ (0/22=p) نداشت. یک جلسه تمرین با شدت 80% ضربان قلب بیشینه، اثر معنی داری را بر IL-4 (0/57=p) و نسبت IL-4/IFN-γ (0/38=p) نداشت، درحالی که IFN-γ کاهش معنی داری یافت (01 /0=p).
با توجه به نتایج این مطالعه، پاسخ سیستم ایمنی با توجه به شدت تمرین تغییر کرده و تمرین با شدت 80% ضربان قلب بیشینه در مقایسه با تمرین 65% ضربان قلب بیشینه، اثر معنی داری بر پاسخ IFN-γ می گذارد.