بررسی و مقایسه پارامترهای آکوستیکی زنان مبتلا به رفلاکس حلقی حنجره ای و زنان سالم

یکی از ارزیابی هایی رایج در بیماران مبتلا به اختلال صوت، ارزیابی آکوستیکی می باشد که توسط آن پارامترهای صوتی شامل بسامد پایه، جیتر، شیمر و نسبت هارمونی به نویز در افراد انداره گیری می شود. در این پژوهش آشفتگی بسامد پایه در دو گروه زنان مبتلا به رفلاکس و زنان سالم مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. رفلاکس عامل بسیار مهم در ابتلا به اختلال صوت با منشا عضوی است. بدین جهت سعی شده تا اثر رفلاکس بر یکی از پارامترهای آکوستیکی، آشفتگی بسامد پایه بررسی گردد.
این مطالعه از نوع بنیادی و حجم نمونه یراساس فرمول آماری کوکران 15 نفر تعیین گردید. افراد شرکت کننده در این پژوهش توسط روش نمونه گیری غیراحتمالی آسان که زنان مبتلا به رفلاکس بودند، انتخاب گردیدند. نمونه صوت با تکلیف کشش واکه /آ/ از 15 زن مبتلا به رفلاکس و 15 زن سالم بین 50-30 سال، در اتاق آکوستیک توسط نرم افزار دکتر اسپیچ مورد ارزیابی و آنالیز قرار گرفت.
میانگین آشفتگی بسامد پایه در دو گروه زنان مبتلا به رفلاکس و زنان سالم، دارای تفاوت معنادار می باشند. این مقدار در زنان مبتلا به رفلاکس برابر 382/0 با انحراف معیار 27/0 و در زنان سالم 193/0 با انحراف معیار 06/0 می باشد.
آشفتگی بسامد پایه سریع ترین واکنشی است که تارهای صوتی به بدعملکردی تارآواها و یا هرنوع اختلال حنجره ای می دهد که این خود تایید کننده ی معناداربودن این متغیر می باشد. از سویی آشفتگی این متغیر در شروع بسیاری از اختلالات صوتی اهمیت بسزایی دارد. بنابراین تشخیص سریع این اختلال و درمان آن از شیوع اختلالات صوت جلوگیری می کند.