بررسی تاثیر برنامه های توانبخشی مبتنی بر جامعه بر میزان کیفیت زندگی سالمندان کهریزک: یک مطالعه مورد شاهدی

افزایش پیشرونده جمعیت سالمند در بسیاری از کشورهای توسعه یافته موجب معطوف شدن توجه به مسایل این گروه سنی شده است. از جمله روش هایی که در دهه های اخیر برای مقابله با مشکلات سالمندان و دیگر گروه های خاص به کار گرفته شده، برنامه های توانبخشی مبتنی بر جامعه است. اجرای چنین برنامه هایی در کشورهای مختلف از جمله ایران مراحل اولیه رشد خود را می گذراند. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر این برنامه ها در میان سالمندان کهریزک و تاثیر آن بر کیفیت زندگی آنان است.
روش این مطالعه مورد شاهدی است بوده است. در این مطالعه 100 نفر از سالمندان 60 سال به بالای آسایشگاه کهریزک (شعبه کرج) به روش نمونه گیری کاملا تصادفی انتخاب شدند. این افراد در دوگروه 50 نفری آزمون و شاهد قرار گرفتند. ویژگی اصلی تفکیک دو گروه، شرکت یا عدم شرکت در برنامه های توانبخشی مبتنی بر جامعه بوده است. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از تکنیک پرسشنامه و مصاحبه جمع آوری شده است.
نتایج نشان دهنده تفاوت میان دو گروه آزمون و شاهد است به طوری که سالمندانی که در برنامه های توانبخشی مبتنی بر جامعه شرکت داشته و خدمات معناداری را دریافت کرده اند از میزان کیفیت زندگی بالاتری برخوردار بوده اند.
با وجودی که مدت زیادی از اجرای برنامه های توانبخشی مبتنی بر جامعه در کهریزک نمی گذرد، اما همان طور که در نظریه ها و مدل های نظری مشخص شده بود افراد شرکت کننده در این برنامه ها با بازگشت به اجتماع و انجام فعالیت های مختلف هویت فردی و اجتماعی خویش را باز یافته و توانسته اند در مقایسه با دیگر سالمندان از کیفیت زندگی بالاتری برخوردار شوند