افیون و سندرم ترک اعتیاد در طب سنتی ایران

امروزه اعتیاد یک معضل اجتماعی، بهداشتی و سیاسی و از جمله جدی ترین مسائل بشر، در اغلب کشورهای جهان، به خصوص در کشورهای در حال توسعه است. مطالعات اسناد تاریخی نشان می دهد که آشنایی انسان با مواد مخدر، به چندین هزارسال قبل از میلاد، باز می گردد. از زمان بقراط تا اطبای دوران اسلامی گزارشات متنوعی از خواص دارویی تریاک و درمان بیماری ها و مضرات و منافع آن و عوارض قطع افیون، به صورت سندرم ترک تریاک، ثبت شده است.
ما در این تحقیق به بررسی کلی مضرات و منافع افیون و سندرم ترک آن ها بر اساس مستندات طبی گذشته پرداخته و تا حدودی علائم آن با مباحث طب رایج تطبیق داده شده و در نهایت پیشنهادات عملی بر اساس الگوی گذشته جهت کاهش عوارض و میزان مصرف ارائه خواهیم نمود.
با توجه به قدمت استفاده از تریاک در بین مردم خاورمیانه، اطبای دوران اسلامی توانسته اند به اثرات مواد افیونی در بدن انسان پی برده و در موارد زیادی از منافع و مضرات آن در بیماری های مختلف گزارشاتی را ذکر کرده و با طرحی داروهای مرکب و اصلاح مضرات آن، افراد جامعه را با کم ترین عوارض روبرو نمایند. علاوه بر آن الگوی مصرفی آن در سنین بالا و نحوه استفاده خوراکی آن در دوران گذشته باعث شده که میزان مصرف، عوارض و علائم ترک آن به شدت موارد امروزی نباشد، زیرا اغلب مصرف افیون با مصلحات آن بوده و با این وجود در صورت وجود اعتیاد برای جلوگیری از شدت بروز سندرم ترک اعتیاد، کاهش این ماده مخدر به صورت تدریجی مطابق با توان و انرژی افراد و جایگزینی با موادی با ضرر کم تر در نظر گرفته شده است. بنابراین شایسته است سیستم بهداشتی کشور نیز با بهره گیری از پشتوانه علمی گذشته، بیشترین استفاده را از این در جهت بهبودی وضعیت سلامتی و بیماری افراد جامعه داشته باشد، وگرنه تدبیر نادرست می تواند ما را در توسعه مواد مخدر جدید و ابتلا به بیماری های کشنده عفونی و در نهایت نابودی جامعه جوان رهنمون سازد.