مقایسه اثرات مصرف استروئیدهای 17-آلفا الکیلی و استرهای 17-بتا هیدروکسی بر سطوح آنزیم های کبدی و تغییرات هماتولوژیک خون مردان رشته پرورش اندام

امروزه مصرف مشتقات استروئیدی در بین ورزشکاران رواج یافته است، در حالی که مصرف این داروها با طیف گسترده ای از عوارض جانبی همراه است. هدف این مطالعه، مقایسه اثرات مصرف استروئیدهای 17-آلفا آلکیلی و استروئیدهای 17-بتاهیدروکسی بر سطوح آنزیم های کبدی و فاکتورهای خونی ورزشکاران مرد رشته پرورش اندام بود.
در این پژوهش علی- مقایسه ای در سال 1393، 24 ورزشکار مرد رشته پرورش اندام ساکن شهر مشهد به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. این افراد در سه گروه هشت نفری؛ مصرف کنندگان استروئیدهای خوراکی (17-آلفا آلکیل)، مصرف کنندگان استروئیدهای تزریقی (17- بتاهیدروکسی) و ورزشکاران بدون سابقه مصرف استروئید قرار گرفتند. 48 ساعت پس از تمرین و در پی 12 ساعت ناشتایی، نمونه خونی داوطلبان برای سنجش آنزیم های کبد و فاکتورهای هماتولوژیک تهیه شد. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در محیط SPSS 19 تحلیل شدند.
مقادیر آنزیم های ALT و AST در گروه اول نسبت به گروه دوم (032/0=p) و سوم (001/0=p) افزایش معنی دار داشت. میزان گلبول های قرمز در گروه دوم از گروه های اول و سوم و در گروه اول از گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر بود (01/0=p). همچنین سطح هماتوکریت و هموگلوبین در گروه اول و دوم به طور معنی داری بیشتر از گروه سوم بود (01/0=p). مقادیر آلکالین فسفاتاز و سایر فاکتورهای خونی در هیچ یک از گروه ها تفاوت معنی داری نداشت.
دو آنزیم کبدی AST و ALT صرفا در اثر مصرف استروئیدهای خوراکی (17-آلفا آلکیل) افزایش می یابد، ولی افزایش اریتروسیت، هماتوکریت و هموگلوبین در اثر مصرف هر فرم از دارو قابل انتظار است.