روان شناسی تجربه دینی

موضوع بحث، روان شناسی تجربه دینی است و مسئله ای که دنبال شده، چیستی گزارش ها و مطالعات روان شناسان و تحلیل های روان شناختی درباره تجربه دینی است. روش ما در این بحث، تحلیل محتوا و گزارش توصیفی تحلیلی و انتقادی است که با شیوه کتابخانه ای گردآوری شده است. محورهای اصلی بحث، پایه های زیستی در تجربه دینی، مقدمات و شرایط روان شناختی تجربه دینی، تاثیر داروهای روان گردان در تجربه دینی و معیارهای روان شناختی تمیز تجربه صادق و کاذب است. بر اساس شواهد تجربی و بیان های فیلسوفان اسلامی در این مقال تجربه دینی را صرفا به عوامل زیستی نمی توان تقلیل داد. شرایط روان شناختی مانند صفای باطن، مراقبه، و ریاضت های علمی و عملی در پدیدایی و عمق تجربه دینی موثر است. نظریه ویلیامز جیمز، نظریه سوندن و اسناد به فعالیت نیم کره راست مغز از جمله تبیین های روان شناختی تجربه دینی است. داروهای روان گردان یا ایزدآران به وجود آورنده تجارب دینی نیست و درصورتی که نشانگان بالینی اختلال هذیان وجود داشته باشد، می تواند از علائم آسیب روانی باشد.