ارتباط در آغوش گرفتن شیر خوار با شاخص های رشد

رشد شیرخوار در شش ماهه اول زندگی حداکثر سرعت خود را دارد و رشد غیر طبیعی ممکن است بازتاب وجود یک بیماری مزمن، تغذیه ناکافی و نامناسب و سایر مشکلات تغذیه ای، اجتماعی- روانی و حتی تکاملی باشد.
تعیین ارتباط در آغوش گرفتن شیرخوار با شاخص های رشد در مراجعین درمانگاه های کاشان هدف این مطالعه بود.
این تحقیق یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. تعداد 94 نفر از مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهرستان کاشان وارد مطالعه شدند. ابزار کار، پرسشنامه پژوهشگر ساخته ای بود که با مصاحبه حضوری تکمیل شد. اطلاعات با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون های آمار استنباطی (آزمون های تی، پیرسون و مجذور کای) تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین سنی مادران 83/6±98/27 سال بود. میانگین وزن زمان تولد نوزادان 133/427±500/3272 گرم، قد زمان تولد 022/3± 280/49 سانتی متر و دور سر هنگام تولد نوزادان 371/2±928/34 سانتی متر بود. مدت بغل کردن نوزاد توسط مادر بین صفر تا پنج ساعت در روز و به طور میانگین 845/0± 55/4 و مدت بغل کردن نوزاد توسط سایر اعضای خانواده یک تا پنج ساعت و به طور میانگین 223/1 ± 910/4 ساعت بود. آزمون تی مستقل نشان داد که بین بغل کردن نوزاد توسط مادر و اطرافیان در مجموع، با شاخص های رشد نوزاد در دو، چهار و شش ماهگی ارتباط معنی دار آماری وجود ندارد(05/0

نتیجه گیری

اگرچه در این تحقیق ارتباط معنی داری بین تماس پوستی و شاخص های رشد شیرخوار به دست نیامد اما با توجه به نتایج متناقض در تحقیقات مشابه مطالعات مداخله ای با حجم نمونه بیشتر پیشنهاد می شود.