بررسی رابطه گرایش به مدرنیته با سبک زندگی زنان جوان؛ مورد مطالعه: زنان جوان 15 تا 29 ساله شهر تبریز

هدف اصلی این مطالعه، تعیین رابطه بین گرایش به مدرنیته در زنان جوان شهر تبریز و سبک زندگی آن ها است. در این پژوهش پس از بررسی نظریات و مطالعات این حوزه، برای تبیین رابطه بین مدرنیته با سبک زندگی از دیدگاه گیدنز استفاده شده است. داده ها از طریق پرسش نامه ساختاریافته برای 385 نفر از زنان جوان که با روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند، گردآوری شده است. یافته ها نشان می دهد اگرچه حدود 47 درصد زنان گرایش کمی به مدرنیته داشته اند ولی 53 درصد آنان گرایش متوسط به بالایی به این مقوله دارند. تجزیه و تحلیل آزمون فرضیات نیز به دو روش دومتغیره و چندمتغیره صورت گرفت و نتایج زیر حاصل شده است. در تجزیه و تحلیل چندمتغیره، متغیرهای اعتماد، جهت گیری علمی، ریسک پذیری، پایگاه اجتماعی اقتصادی، پیشرفت گرایی، تحصیلات، وضعیت تاهل و جهت گیری عام گرا، 52 درصد از تغییرات متغیر مصرف فرهنگی؛ متغیرهای وضعیت تاهل، اعتماد، ریسک پذیری، پیشرفت گرایی، تحصیلات، 21 درصد از تغییرات متغیر اوقات فراغت؛ متغیرهای اعتماد، جهت گیری علمی، وضعیت تاهل، انگیزه پیشرفت، 54 درصد از تغییرات متغیر مدیریت و متغیرهای پایگاه اجتماعی اقتصادی، تحصیلات، عام گرایی، اعتماد، جهت گیری علمی 40 درصد از تغییرات متغیر مصرف اقتصادی را تبیین می کنند. بر همین اساس نتایج این پژوهش نشان می دهد که حدود 53 درصد از زنان به مدرنیته گرایش متوسط به بالا دارند که این درصد نشان دهنده وضعیت در حال گذار ایرانی از سنت به مدرنیته است. هم چنین در بین این زنان دارای گرایش به مدرنیته نیز، هرگاه میزان نوگرایی بالاتری مشاهده شد، به این معنا که این متغیر به عنوان مجموعه ای از ذخائر ارزشمند مانند ریسک پذیری، جهت گیری علمی، پیشرفت گرایی، عام گرایی (ابعاد مدرنیته) در جنبه های مختلف زندگی اجتماعی برای زنان وجود داشته باشد، موید آن بوده که زنان سبک های زندگی متفاوت تری را تجربه خواهند کرد.