ارتباط سازگاری زناشویی با سبک های تفکر در زنان نابارور مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا شهر تبریز، 1393

ناباروری جوامع مختلف را درگیر نموده و پیامدهای روانی- اجتماعی متعددی را به دنبال دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت سازگاری زناشویی و ارتباط آن با سبک های تفکر در زنان نابارور مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا شهر تبریز از شهریور تا آبان ماه سال 1393 انجام شد.
این مطالعه ی مقطعی، برروی 160 زن نابارور 49-15 ساله انجام گرفت. نمونه های پژوهش بر اساس روش نمونه گیری سرشماری انتخاب شدند. پرسشنامه های فردی-اجتماعی، سازگاری زناشویی (DAS) و سبک تفکر استرنبرگ به روش خود ایفایی تکمیل گردیدند. از آزمون پیرسون جهت تعیین ارتباط سازگاری زناشویی با نمره سبک های تفکر استفاده گردید.
میانگین ± انحراف معیار نمره کلی سازگاری زناشویی زنان نابارور مورد مطالعه 22/3 ± 100/0 (از محدوده ی نمره قابل کسب 0 تا 151) بود. بین سازگاری زناشویی با سبک تفکر قانون گذار (r=0/47) و سبک تفکر قضایی (r=0/34) همبستگی متوسط و با سبک تفکر اجرایی (r=0/28) همبستگی ضعیف وجود داشت (P<0/001).
یافته های مطالعه نشان داد که همبستگی معنی دار و مستقیمی بین سبک های تفکر با سازگاری زناشویی وجود داشت و بیشترین همبستگی بین سبک تفکر قانون گذار با سازگاری زناشویی بود. نتایج این مطالعه می تواند توسط مشاوران جهت آشنا کردن زنان نابارور از سبک تفکر خود، تاثیر آن بر سازگاری زناشویی و حمایت روانی از طریق تعدیل یا تغییر سبک تفکر فعلی در جهت ارتقای سازگاری زناشویی این گروه از زنان مورد استفاده قرار گیرد.