بررسی میزان مشارکت در تصمیم گیری بالینی پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب وابسته به دانشگاه شهید بهشتی

بالینی جزء اساسی عملکرد حرفه ایی پرستاران و متمایزکننده پرستاران حرفه ای از پرسنل مراقبتی غیرحرفه ای است. بالینی پرستاران بیش از هر عاملی بر کیفیت مراقبت تاثیر داشته و به شناسایی نیازهای بیماران و تعیین بهترین اقدام پرستاری کمک می کند. لذا این پژوهش باهدف تعیین میزان مشارکت در تصمیم گیری بالینی پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه شهید بهشتی انجام گرفت.
پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی است که به صورت مقطعی بر روی 200 پرستار شاغل در بیمارستان های منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد که نمونه ها به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات یک چک لیست اطلاعات فردی و پرسشنامه استاندارد مشارکت در فعالیت های تصمیم گیری بالینی پرستاران به نام (PDAQ) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss 19 و آزمون های توصیفی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
آزمون نشان دادند که مشارکت در تصمیم گیری بالینی پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در حد متوسط(36/3) قرار دارد(0/001 =p). و تصمیم گیری بالینی تحت تاثیر عواملی مانند: سن، جنس، تاهل، سابقه کاری و نوع استخدام می باشد.
با بررسی متغیرهای تاثیرگذار بر تصمیم گیری بالینی پرستاران می توان نحوه شرکت پرستاران در تصمیم گیری بالینی را بهبود بخشید و لذا شناسایی عوامل موثر در تصمیم گیری بالینی در این راستا می تواند کمک کننده باشد.