بررسی وضعیت اجرای قانون بیمه حوادث ترافیکی (موضوع ماده 92 قانون بودجه برنامه چهارم توسعه جمهوری اسلامی ایران) در بیمارستان آیت الله کاشانی اصفهان

در کشور ما حوادث و سوانح دومین عامل مرگ و میر است و حوادث ترافیکی در راس آن قرار دارد. از اوایل دهه 70 شمسی، طرح خودگردانی بیمارستان های کشور به اجرا درآمد. از سال 1384 طبق آیین نامه اجرایی ماده 92 قانون برنامه چهارم توسعه، 10 % از هزینه بیمه نمودن وسایل نقلیه در کشور، به صندوق درآمد اختصاصی آن در وزارت بهداشت و درمان واریز می شود. بیمارستان های عمومی، دولتی و خصوصی موظفند مصدومین حوادث ترافیکی را بدون دریافت هزینه پذیرش نموده و مراقبت های درمانی ارائه نمایند. هزینه ارائه خدمات درمانی، طبق سازوکار مشخص، از محل صندوق یادشده به بیمارستان ها پرداخت می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات قانون یادشده در وضعیت درآمدی بیمارستان آیت الله کاشانی اصفهان است.
در سامانه الکترونیکی بیمارستان اگرچه اطلاعات مالی پرونده ها از سال 1384 به بعد وجود داشت، لیکن متاسفانه اطلاعات مالی پرونده های سال های پیش از اجرای قانون یادشده کامل نبود. در سال 1383، پرونده های 2378 بیمار با بدهکاری بالای 10000 ریال در هنگام ترخیص تسویه نشده باقی مانده بود. از آخرین پرونده تسویه نشده سال 1383 به قبل تا اول خردادماه 1383، 428 پرونده مربوط به بیماران تصادفی بررسی شد. پس از حذف مواردی که اطلاعات ثبت شده با پرونده همخوانی نداشت، 394 پرونده باقی ماند.
از مجموع 1909334753 ریال هزینه خدمات انجام شده برای این نمونه 394 تایی، فقط 1052031605 ریال آن در هنگام ترخیص به بیمارستان پرداخت شده است. به این ترتیب مبلغ 857303148 ریال از هزینه خدمات انجام شده، یعنی معادل 44/9 درصد از هزینه خدمات انجام شده در هنگام ترخیص بیماران بلاتکلیف مانده است. پس از اجرای قانون ماده 92، هزینه های مصدومین تصادفی به طور کامل به بیمارستان پرداخت شده است.
تامین نشدن هزینه های انجام شده برای بیماران، سازمان بیمارستان را از ارائه خدمت به بیماران بعدی بازمی دارد. با قطع رابطه مالی پزشک (سازمان بیمارستان) و بیمار در بیماران تصادفی، امکان مالی رسیدگی بهتر به بیماران تصادفی و به تبع آن رعایت بخش هایی از منشور حقوق بیمار امکان پذیر خواهد بود.