آگاهی و توجه اساتید و دانشجویان نسبت به استانداردهای اخلاق در پژوهش

فقدان نهادینه شدن آموزش کدها و استانداردهای حرفه ای و اخلاقی در موسسات آموزشی و پژوهشی چالش مهمی است. بنابراین تحقیق حاضر به این موضوع می پردازد که آیا اساتید دانشگاه و دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانش و نگرش کافی را درباره دستورالعمل های اخلاقی دارند.
پژوهش حاضر از نوع پژوهش های پس رویدادی است. جامعه مورد بررسی دراین تحقیق کلیه اساتید و دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده های دانشگاه کردستان شامل علوم انسانی، منابع طبیعی، فنی مهندسی و کشاورزی است که از میان آنها تعداد 397 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی و 138 نفر استاد، با استفاده از نمونه گیری طبقه ای، به عنوان نمونه تحقیق، انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات (برای دانش و توجه پژوهشگران نسبت به دستورالعمل های اخلاقی) به وسیله پرسشنامه مبتنی بر دستورالعمل های اخلاقی( APAویژه محققان علوم انسانی) و نیز پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر دستورالعمل های اخلاق در علوم و فن آوری1 (NENT ویژه محققان علوم و فنی مهندسی) بود. برای تحلیل اطلاعات از آزمون های تی تک نمونه ای، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی دانکن استفاده شد.
نتایج تحقیق نشان می دهند که؛ به صورت کلی آگاهی نسبت به دستورالعمل های اخلاق در پژوهش در بین اساتید نزدیک به متوسط و آگاهی نسبت به دستورالعمل های اخلاق در پژوهش در میان دانشجویان تحصیلات تکمیلی پایین است. همچنین، میزان آگاهی و توجه اساتید و دانشجویان برحسب رشته تحصیلی و دانشکده تفاوت معنی داری دارد.
به طورکلی اغلب اساتید و دانشجویان آگاهی های عمومی نسبت به اخلاق در پژوهش دارند، اما چنین آگاهی هایی در حد کامل نیست.