مطالعه تاکسونومی جلبک های سبز-آبی براساس نشان ویژه سازی مورفولوژی، فیزیولوژی و مولکولی در اکوسیستم های خشکی استان یزد

استان یزد یکی از استان های خشک و کم آب واقع در بخش مرکزی ایران است که عمدتا از خاکی شور و قلیایی برخوردار بوده و مطالعات اندکی بر میکروفلور اکوسیستم های خشکی آن انجام شده است. با توجه به وجود گزارش هایی مبنی بر آلودگی خاک این استان به عناصر سنگین و نیز با در نظرگیری قابلیت جلبک ها در جذب عناصر آلاینده محیطی، در این مطالعه استفاده از جلبک های سبز-آبی به عنوان یکی از شاخص های مناسب جهت سنجش آلودگی محیطی مد نظر قرار گرفت. به همین منظور در کنار ارزیابی میزان آلودگی خاک منطقه به سرب و کادمیوم، کشت، جداسازی، خالص سازی و شناسایی نمونه های جلبکی موجود در خاک هفت ایستگاه مختلف مطالعاتی انجام شد. همچنین، بخشی از نمونه های جلبکی خالص سازی شده جهت نشان ویژه سازی مورفولوژیک و فیزیولوژیک انتخاب شدند. در این بخش، فاکتورهایی شامل قابلیت جذب سرب و سنجش رنگریزه ای (رنگریزه های کلروفیلی، کاروتنوییدی و فیکوبیلی پروتئین ها) جهت نشان ویژه سازی فیزیولوژیک مد نظر قرار گرفت. در نتیجه مطالعه حاضر، گونه های جدیدی شامل: Kamptonema sp.، Kamptonema animale، Leptolyngbya breviarticulataبرای فلور خاک های ایران گزارش می شوند و گونه tenuisOscillatoriaبه واسطه برخورداری از بیشترین توان جذب سرب به عنوان نشانگر زیستی معرفی می گردد.